Rainer Maria Rilke - Król (Der König)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Szesnaście lat ma król chwacki

Szesnaście i już panuje.

Spojrzenie jak z zasadzki,

ponad starców z rady kieruje

 

tu i tam po sali nim wodzi

i chyba czuje tylko to:

pod długą, wąską brodą chłodzi

łańcuch złotego runa go.

 

Wyrok śmierci przed nim oczekuje

długo niepodpisany.

A oni myślą: jakże go to boli.

 

Wiedzieliby, gdyby był im lepiej znany,

że on tylko do siedemdziesięciu powoli

liczy, nim go sygnuje.

 

I Rainer:

Der König ist sechzehn Jahre alt.

Sechzehn Jahre und schon der Staat.

Er schaut, wie aus einem Hinterhalt,

vorbei an den Greisen vom Rat

 

in den Saal hinein und irgendwo hin

und fühlt vielleicht nur dies:

an dem schmalen langen harten Kinn

die kalte Kette vom Vlies.

 

Das Todesurteil vor ihm bleibt

lang ohne Namenszug.

Und sie denken: wie er sich quält.

 

Sie wüßten, kennten sie ihn genug,

daß er nur langsam bis siebzig zählt

eh er es unterschreibt.

[Annna2]

@Andrzej P. Zajączkowski lubię Rilkego.

Jest taki nieoczywisty