Zgłoś

dostałem dziś pismo z redakcji "miejże Pan dla nas wszystkich litości!     nie najgorzej w opiniach     może pójdzie do druku tylko daj pan umrzeć górnolotności!"   więc piszę wam proszę - intymniej co mi może dziś ciążyć na sercu     jak pod cudzym wzrokiem     próbuję chować się w kołnierz a pod jej (!) - topnieję na miejscu   jak potykam się o mówione słowa (to już nie jest to samo co prasa...)     chciałbym powiedzieć "mogę"     albo może "zobaczę"? o własną "zogę" się w końcu przewracam   jak przeczuwam moją kolej w rozmowie (jakiś żarcik dopowiedzieć durny)     czuje serce jak bije     przyśpiesza, przyśpiesza kiedyś włoży mnie ona do trumny!   jak przyłapuje się na ciągłym myśleniu że ona patrzy na wszystkie me ruchy      że mi po jednej kamerce      wsadziła w źrenice i śmieje się, bo chodzę jak struty   dostałem dziś pismo z redakcji myślą, że im zawdzięczę styl nowy     ale to tobie pozwolę     stopić wosk z moich skrzydeł i zepchnąć mnie do zielonej wody

@Berenika97   dziękuję Ci za to piękne, przenikliwe czytanie - tak uważne, ciepłe i pełne zrozumienia dla pulsów tego tekstu. Twoje słowa są dla mnie jak światło, które wydobywa z wiersza jego własny oddech.   Nika. dziękuję bardzo :)  

@Nata_Kruk  Kawka, ptak z charakterem :)

@Nata_Kruk  krzyk.. Munch'a, otóż to ten obraz jest inspiracją. Dziękuję za czytanie :)