Roma - Antico Caffè Greco

[Robert Witold Gorzkowski]

 

Jej sława w zachodzie słońca 

wypełnia płonne obrazy

i w głębi czuję potrzebę

kapryśnej inercji zdarzeń.

 

Tu istnień wiele przepływa

w marmurze poodbijanych

i trakty bite prowadzą

do murów ponaznaczanych.

 

W tym szale dzikich poczynań

pomników rzeźb i ołtarzy 

znamienny duch się wyłania 

w sekretnej świątyni marzeń. 

 

Tu trędy się spotykały

rozgrzanych polskich nadziei

gdzie wiersze rozpoczynały

powstańcze kroki ku Ziemi.

 

I widzę te medaliony 

w oparach kawy wiszące

przepijam gorycz w nostalgii 

na sali ulotnych wspomnień.

 

 

[Wędrowiec.1984]

@Robert Witold Gorzkowski Dobrze, wiem już, że w poprzednim komentarzu tutaj, napisałem bzdury. Dlaczego? Ponieważ, dopiero po napisaniu komentarza, dowiedziałem się, czym jest Antico Caffè Greco.

[Jacek_Suchowicz]

już widzę siedzisz przy kawie

wchłaniasz niebiański aromat

cesarski duch już się zjawił

obrazek wspomnień wykonał

:)))

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 21 godzin temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Jacek_Suchowicz to prawda Słowacki, Mickiewicz, Miłosz fajnie wypić kawę choćby w oparach ich obecności 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Marek.zak1]

Są takie miejsca, gdzie duchy przeszłości ciągle o sobie przypominają. Nie znałem tej kawiarni, a szkoda, bo pewnie byłbym odwiedził. Pozdrawiam

[Robert Witold Gorzkowski]

@Marek.zak1 tak Marku celowo nie daję wszystkich zdjęć z wnętrza kawiarni, powinno się ją zobaczyć samemu. Przynajmniej raz w życiu każdy Polak udaje się z pielgrzymką do Watykanu; ilu z nich trafia do kawiarni? Myślę że choćby na nasze umiłowanie poezji (ludzie którzy piszą i publikują na portalach) powinniśmy tam wstąpić tym bardziej że jest to o krok od Hiszpańskich Schodów a na nich byli wszyscy Polacy przybywający do Rzymu.

Edytowane 19 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

@Robert Witold Gorzkowski

a kto wie może razem z nimi (choć są obecnie dla Ciebie niewidoczni) Ojciec Pio miał dar widzenia.

A może to wszystko nieważne. Przybyłeś zobaczyłeś napisałeś - super!!!

(veni vidi vici):)))

 

 

 

Edytowane 20 godzin temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Dagna]

@Robert Witold Gorzkowski czytelne jest w wierszu uniesienie wynikające z obcowania z przeszłością w tym historycznym miejscu; tak, również należę do tych turystów, którzy byli na Hiszpańskich Schodach, ale wizyta w kafejce ich ominęła.

Ciekawa byłabym jednak białego wiersza opisującego ten temat, lub też pięknie rymowanego, ale pozbawionego inwersji, gdyż te dodają tekstowi patosu, a jako muzyka uczono mnie, że to nie wykonawca ( w tym wypadku - Poeta, Autor) ma popadać w uniesienie, lecz ma je wywołać swoją twórczością, ot, takie spostrzeżenie.

Kilka fraz jednak ujęło, a temat - piękny.

( Wkradł się też błąd: trend), pozdrawiam.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Dagna a co zrobić jak to mnie dopadło uniesienie; i mała dygresja obok zdjęcia Miłosza jest jego wiersz poświęcony kawiarni. Poeta się wypowiedział poetycko i zostanie to na wieki- 

ja ze swoim wierszykiem nie chciałem robić konkurencji

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 19 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Dagna]

… może nie jest mi zręcznie głosić porady, ale zauważyłam, że osoby piszące teksty rymowane skłaniaja się ku archaizacji języka, to chyba na swój sposób wynika z oczytania Autorów, jest jednak ryzykowne jeśli chce się prawdziwie dotrzeć do współczesnego odbiorcy. Uniwersalne piękno wcale nie musi sięgać po przesadny kunszt metafor, bo łatwo o przepoetyzowanie i wzbudzenie raczej dystansu u czytelnika, niż zamierzonego rezonansu.

Uniesienia mnie również nie są obce, ale wiem, że wszystko jest kwestią balansu, język powinien być też dostosowany do tematu, ale szlachetna prostota zawsze pozostaje ponadczasowa, pozdr.

[Łukasz Jasiński]

Melodyjnie... Acha, trędy? A nie trądy?

 

Łukasz Jasiński 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Dagna pewnie i masz rację bo wszyscy mi tak piszą ale ja lubię ten patos nawet jeśli podoba się tylko jednej osobie. I tak niewiele osób mnie czyta więc przejdzie mój patos niezauważony.

[Robert Witold Gorzkowski]

Muszę jeszcze dodać że warto się pośpieszyć bo właściciel kamienicy od lat próbuje usunąć najemcę międzyinnymi podnosząc czynsz. Szkoda bo zacny jest rok powstania 1760.

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold GorzkowskiOdczytuję wiersz jako liryczną medytację nad historią, sztuką i pamięcią. 

[Dagna]

@Robert Witold Gorzkowski …to tylko były sugestie, ta odrobina patosu nie przykryła tutaj malarskości obrazu, ani autentyzmu wzruszenia, krytykę też trzeba czytać z umiarem, należnym dystansem. Pisze Pan ciekawie. Pozdrawiam.

[Naram-sin]

Warto upamiętniać takie miejsca. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Coś w tym jest i dotyczy nie tylko artystów, że lubimy poczuć ten dreszczyk, tego ducha przeszłości. Jakoś to nas uwzniośla, nawet jeśli to tylko kawa i trochę wspomnień.

Ja na to patrzę całkowicie odwrotnie. Oni też byli zwyczajnymi ludźmi, na których ślady natrafiamy w różnych zakamarkach rzeczywistości. Spotkany w kawiarni przy ciastku Mickiewicz straciłby może nimb, ale zyskał cielesną prawdziwość? Pogadałbym sobie z nim o przechodniach widzianych przez okno, o psie, który właśnie zajrzał do knajpki przez uchylone drzwi, a nie wdychał konradowskie opary.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Dagna @Dagna ja się nie obrażam i rozumiem bo wiem że wiele osób razi ten patos ale gdy się dużo czyta poezji romantycznej to tak się ma 

@Naram-sin tylko żyli w innym czasie i w kraju którego nie było

[Łukasz Jasiński]

@Robert Witold Gorzkowski

 

W Watykanie byłem, a w tej restauracji nie byłem...

 

Łukasz Jasiński 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Łukasz Jasiński warto

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lepszym sposobem byłoby zapisanie się do Towiańczyków, by np. stać się bardzo dobrym znajomym Ksawery Deybel. Za jej protekcją, dostałbyś się z pewnością nawet do mieszkania wieszcza.