Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

księżniczka na ziarnku prochu

Groschek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Groschek

Groschek

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

na spacerach dwoje jednym
o krągłości marząc wdzięku
czułe słowa w kij przybiegły
pod zasłoną chwilki miękko;

w karuzeli kręćków choć aż
do układań statku w kuchni
jak czy chce spytała odparł
iż w niedzielę się rozmówią

minął tydzień, gdy rok temu
przechadzali się pod rączką
nie zapomniał (ona też nie..)
cicho sprytnie nie migocząc

podczas podań bez zamiaru
okrzykując nieba przestrzeń
postanowił w za'pomnianym
jej nie dłubać tudzież wiercić

kiedyś wzeszła jakby prędzej
z jesionowych, lekkich butów
o'znajmiła że stąd mniej chce
w kółkach skracać absolutnie

 

 

 

 

Edytowane przez Groschek (wyświetl historię edycji)
1
Groschek

Groschek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@violetta  tutaj czasami przesuwa mi program - jak spojrzysz na inny portal to (poza 2 wierszami, chyba) wszystko jest jak domki, albo zamki - to taki mój świr.. ps. dziękuję za wytrwałość; wczoraj tam wstawiłem ostatni wiersz z możliwością komentowania - zastanawiam się, czy tu się zacząć angażować; poczekam kilka dni, pomyślę, czy umiem bez tego żyć i dam Ci znać - pozdr. serdecznie..

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Betlejem

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Zauważyłam, że ludzie mają tendencję do unikania rozmów czy odwiedzania ludzi chorych albo dotkniętych tragedią. Twierdzą, że nie wiedzą "co mówić" albo się boją. Mojej znajomej (z pracy - nie koleżance) zginęło dziecko w wypadku, zostało potrącone przez samochód i to na pasach. Gdy wróciła do pracy czuła się okropnie samotna. Zaczęłam z nią rozmawiać o różnościach, a ona do mnie "jak ja nienawidzę tego kierowcy i Boga".  To jak można "odtrącić" społecznie taką osobę? Nie chcieć pomóc?
    • Annna2
      Betlejem

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  dziękuję Berenika. Tak, tragedia- boli że tam na ziemiach gdzie urodził się Bóg dalej jest cierpienie.. I tu wkroczyła polityka- bo politycy utworzyli kraj na prastarych ziemiach.  Bo można też zacząć od wojny sześciodniowej. I tak w kółko, spokoju nie ma. A przecież Bóg wybrał człowieka, jesteśmy my jako ludzie- sakramentem, przez który Bóg udziela błogosławieństwa narodom i światu. I tu powinien być pokój. Ale go nie ma. W Bogu wielbię Jego słowo, w Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek? (Psalm 56)   To, że chciałaś, zastanawiałaś się jak pomóc- jest piękne. Dziękuję.
    • Alicja_Wysocka
      Zmęczony

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Dariusz Sokołowski Napisany 13-tką, ze średniówką Masz dużą świadomość literacką ale co z tego? -  za moment go zabierzesz z portalu?  
    • Berenika97
      Poranek, który Oskarża.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena Czuję ten "zapach skóry i spalonego tchu". Poranek jest oskarżycielem, "świadkiem zbrodni" - to jakby odwrócenie symbolu. Widzę piękne obrazy jak w każdym Twoim utworze - są niepokojące. Niesamowity obraz - Słońce jako świadek - "Rozrywa niebo pazurami światła, jakby chciało zajrzeć im pod ich powieki." – To genialne. To nie jest światło, które leczy, ale które przesłuchuje. Takich obrazów jest kilka. A zakończenie jest świetne - po tym ogniu, oskarżeniu, popiele i ranach, nie dajesz łatwego potępienia ani łatwego rozgrzeszenia. Sugestia, że miłość to nie "iskra", nie "ogień" (bo ten już przeminął i zostawił zgliszcza), ale właśnie ten trwały ślad. To definicja miłości jako czegoś, co zostaje po katastrofie, miłość-wytrwanie. Wiersz jest jednocześnie brutalny i czuły, pokazuje, że piękno i zniszczenie często pochodzą z tego samego źródła. "Smakuje" – solą, potem i popiołem. Świetny!
    • Alicja_Wysocka
      Poranek, który Oskarża.

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena Jacku, zamęczysz dziewczyny. Byłam, czytałam i już nie mam słów dla Ciebie Ancymonku Ty jeden :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...