Dziś mam oczy bardziej niebieskie

[Laura Alszer]

przytulnie tutaj
park w kształcie twoich ramion
przyciąga otula
jak koc

 

krążę alejkami
momentami się gubię 
ale zawsze wracam
na właściwą ścieżkę 
do twoich ciepłych rąk 

 

niebo zapachniało deszczem
drzewo to dom 
dla wspólnych planów

 

wiatr przynosi śmiech na ramionach
muska liściem szyję 

 

słońce depczące po piętach
śledzi każdy mój ruch
ciepło przyjemnie rozchodzi się na skórze 

 

w trzepocie pulsu
świadomość że jesteś 
 

[Roma]

@Laura Alszer bardzo obrazowy wiersz i wyjątkowo ciepły, przyjemny... opisałaś nie tylko miłość, ale i wdzięczność w, jak dla mnie, piękny sposób. Pozdrawiam :)

[Laura Alszer]

@Roma Dziękuję bardzo, Roma. Miło, że Ci się podoba. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Jacek_Suchowicz]

piękny obrazek 

ale życie - jak obserwuje małżeństwa; on na saksach gdzieś ciężko pracuje a ona tutaj z dziećmi żyje dostatnie 

a po cichu zmierza to wszystko do rozwodu 

 

większości z was świadomość starczy

on gdzieś pracuje i tam jest

a może czasem pojechać warto

nawet i sprawdzić mieć ten gest

 

park w kształcie ramion niech otuli

czy on jest jeszcze tylko twój

czy ciepło rąk potrafi mówi

i wśród alejek grać piękny song

 

pozdrawiam

 

[Dagna]

Baaardzo stereotypowe obrazy, podobnych tekstów czytało się wiele; chciałabym wierzyć, że Autorkę stać na więcej niż słońca, nieba, otulania, muskania…nawet jeśli każdy chce swoje szczęście opisać na nowo, to jednak warto się pokusić o choćby okruch oryginalności…

[Laura Alszer]

@Jacek_Suchowicz Dziękuję i pozdrawiam 

@Dagna Ok, wyzwanie przyjęte, następny wiersz będzie inny

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.