Szczebiot

[Naram-sin]

dziś utknąłem z tobą w zwiewnym zamyśleniu

pogadajmy zatem może o akacjach

które wonnym śmiechem drażnią ciepły wieczór

i wplatają białe wiersze w ptasie gniazda

 

albo powiedz mi co słychać u słowika

on z księżycem bardzo często bywa w zmowie

żeby miłość mogła ciągle w nas zakwitać

budząc śpiewem rozmarzone niepokoje

 

przez labirynt niezgłębionych dzikich wzruszeń

przeprowadzą nas za rękę czułe słowa

całym sercem ci kochana podziękuję

za zielony okruch wiosny w twoich oczach

 

 

 

Sztambuchodonozor, maj 2025

[Wędrowiec.1984]

@Naram-sin Piękne. Rymów delikatniejszych być już zapewne nie mogło. Jest tutaj wszystko, co lubię. 

[violetta]

Nieźle cię ktoś zaprowadził w dzikie gniazdo:) co teraz poczniesz :)

[Alicja_Wysocka]

@Naram-sin Ojej, no i to jest wiersz jaki lubię. Mógłbyś tak zawsze, albo chociaż długo?

Dobra jest, wiem, że to nie koncert życzeń, trochę szkoda.

Idę Ci pomalować niebo w uśmiechy :)

 

[Naram-sin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Musiałbym częściej do dentysty chodzić. Wiersz napisałem z nudów w poczekalni, woląc myśleć o rymowaniu a nie o reperowaniu uzębienia.

@Wędrowiec.1984  Dziękuję.

@violetta Raz się jest tu, raz tam. Pewnie pójdę dalej.

[violetta]

@Naram-sin ja jestem w jednym miejscu :) 

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No wiesz, bo teraz przyszło mi marzenie a niechby codziennie bolały Cię zęby. 

Nie, nie życzę Ci tego, wtedy nie mógłbyś pisać, ale nudzić mógłbyś się więcej :)

Edytowane wczoraj o 08:35 przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Pięknie, w klimacie "Pana Słowika"  Tuwima. 

[Roma]

Ciepły i miękki wiersz o tym jak ważne są drobne gesty i słowa. Pięknie :)

[Łukasz Jasiński]

Mam nadzieję, iż pani nie będzie na mnie zła, Roma to po polsku Rzym, otóż to: jestem lekko podchmielony, sprawdziłem w lustrze - posiwiałem, tak umierają prawdziwi mężczyźni - w samotności.

 

Łukasz Jasiński Jan Jasiński Herbu Topór 

[violetta]

@Łukasz Jasiński ty posiwiałeś a inni już przygarbieni są:)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Naram-sin jestem rozczarowany. Po tak dobrym poprzednim wierszu takie kobiece fiołki ( fikołki ), aż nie umiałem przez parę godzin zebrać myśli. Nie, jak najbardziej jest to wiersz na ten i na wiele innych podobnych portali, ale temat taki infantylny… wiersz mało ambitny myślę iż niektórzy autorzy powinni trzymać poziom bo może to zachwiać wiarę w ich autorytet. Człowiek sobie myśli to niedostępny dla mnie poziom, po czym doznaje panieńskich rumieńców.

Muszę chyba rzec to nieszuflada.

Edytowane 17 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold Gorzkowski 

Rozumiem, że lekkość, subtelność i obrazowość nie każdemu odpowiadają. Nie każdemu też są dostępne.
Ale skoro wiersz, który ma rytm, rymy niegramatyczne, średniówkę i puentę — to dla Ciebie tylko „panieńskie fikołki”, to może warto zapytać: czy potrafisz napisać coś równie dobrze zbudowanego, choćby na temat własnej frustracji?

Bo wiesz, łatwo jest marudzić zza klawiatury. Trudniej stworzyć coś, co brzmi lekko, ale stoi warsztatowo. Jeszcze trudniej zrobić to bez zadęcia.
Skoro nie porwał ten wiersz, może czas pokazać własny?

Z chęcią przeczytam :)

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Alicja_Wysocka Boże gdybym tylko potrafił to bym to zrobił, ale ja nie jestem poetą i nawet do tego nie pretenduję a taką rymowankę napisałbym w trzy minuty. Mnie chodzi o coś innego. Czytam takie portale od lat i zawsze jest to samo. Grafomańskie teksty i ludzie którzy sobie kadzą. Super piszących nie uświadczysz, choć się zdarzają na beju była Wanda Kosma. I tu nagle jest. Najpierw przeprowadza ostre recenzje jakie znam z nieszuflady (bo tam ciocia nie recenzuje) odkrywa przede mną swoją poezję  targa to mną i przecieram oczy coś w końcu mnie zainteresowało i na końcu bzyyyk wierszyk o niczym prosta rymowanka bez ambicji i znowu się poczułem jakby mnie ktoś oszukał.

Edytowane 17 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold Gorzkowski

Dziękuję za szczerość i pasję, z jaką śledzisz twórczość na portalach poetyckich — to widać i słychać.

Jednak poezja to nie tylko „ambicja” czy „wielkie tematy”. To także umiejętność poruszenia czytelnika, rytm, melodia słów i szczerość, niezależnie od rozmiaru czy złożoności wersu.

„Prosta rymowanka” może być świadomym wyborem — nie każdy wiersz musi kruszyć góry czy zrywać zasłony tajemnic. Czasem to właśnie lekkość i naturalność otwierają drzwi do serca.

Jeśli szukasz wielkich dzieł, dobrze — ale proszę nie lekceważ tych, którzy potrafią czarować słowem i radością tworzenia, nawet na pozór „o niczym”.

Przyznam szczerze, że skoro sam nie czujesz się  poetą, może warto spojrzeć na twórczość z większą pokorą i ciekawością — zamiast narzekać, dobrze jest czasem posiedzieć u boku tych, którzy słowem potrafią czarować, i uczyć się, jak duży szczeka.

Na końcu — każdy czytelnik i poeta ma swoje miejsce, a różnorodność jest siłą, nie słabością.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wielu inspiracji!

 

[Robert Witold Gorzkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znowu zapłoną ognie w twych oczach

Otwierasz szafy przepastne wrota

Kurz już się zebrał na siwych włosach

Melancholijnie zza zaświatów kochasz.

 

A cóż tu robią stare sukienki

Zielona w stójkę rękaw bufiasty

Materiał piękny niczym gipiura

Kiedyś na trawie zagniotła kwiaty.

 

Do piersi tulisz te wszystkie cuda

Kręcisz się z nimi jak w pięknym walcu

Wciąż jeszcze myślisz że z ich pomocą

Cofnie się życia okrągły parkiet.

 

Bezwiednie wciskasz cud rękawiczki

Na których w świetle jeszcze widoczne

Składanych w nocy słów pocałunki

I przysiąg czułych żarzące moce.

 

I po kolei wszystko wyciągasz

Aż ze zdziwieniem patrzą się stroje

Jakby pytały czym zasłużyły 

Żeby powrócić na ciało twoje.

 

Ta letnia z halką jeszcze ją czujesz

Wiatr cię utulał układał plisy

Jak się dobierał do twoich ramion

Jak czule szeptał jak ją kołysał.

 

Ta aksamitna gdy do opery

spóźniona biegłaś w jesienne słota

lekko siedziała na drugim piętrze 

W loży skrywając kochanka ego.

 

No i ta żółta wycięty dekolt 

tysiące oczu błądziło za nim 

kto ci przywróci zapach konwalii 

i kiedy pierwsze maki pachniały.

 

I choć włożona jest ta sukienka 

co silnie serce wzruszyła nocą

pod nią nie widać ciała przejrzyście

Mrok przykrył szafę otulił w liście.

 

 

Edytowane 13 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold Gorzkowski Po co ten wiersz?

 

 @Robert Witold GorzkowskiTo Twój? O co chodzi?

 

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Alicja_Wysocka skoro nie porwał ten wiersz, może czas pokazać własny? z chęcią przeczytam:)

 

to napisałem 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Myślę że Marek ujął tą poezję najtrafniej.

[Robert Witold Gorzkowski]

Mój i Narama-sima wiersz są tyle samo warte, a ja oczekiwałem czegoś więcej i stąd moja frustracja. Wiersz musi mną pozytywnie zakręcić i sprawić abym chciał do niego wrócić i to nie jeden raz

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold GorzkowskiOk.

Kurczę, późno już, dawno powinnam spać, a Twój komentarz zeźlił mnie na maxa.

 Ale dobra, jutro pośpię dłużej, a co tam. 

Więc tak na szybko.

Poezja nie musi zionąć patosem, by była prawdziwa. Ale skoro już oceniasz innych tak surowo, dobrze byłoby najpierw zadbać, żeby Twoje wersy nie potykały się o własną składnię. Nie każdy, kto nie umie śpiewać, powinien zagłuszać koncert. Zwłaszcza jeśli fałszuje, oceniając nuty innych.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale gust to jeszcze nie kryterium jakości. Warto pamiętać, że wiersz, który nie ‘zakręci’ jednym, innym może zostać pod skórą na długo.” Ale tego najwyraźniej jeszcze nie wiesz.

 

Dobra, idę spać. Dobranoc.