Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W zamku…

Konrad Koper
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Konrad Koper

Konrad Koper

Opublikowano
Opublikowano

Wisiały obrazy, arrasy. Stały rzeźby. Otwierały się sklepienia…

Za balkonem migotało światło. Słyszeliśmy kroki…

W nocy wstąpiliśmy znowu, zobaczyliśmy  bladą zjawę.

P.S

Jako pamiątkę wziąłem gwóźdź ze ściany.

 

 

 

 

 

 

1
Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

@Konrad Koper 

Pierwsze trzy zdania są suche, niemal jak opis katalogowy. Można by je bardziej poetycko „rozruszać”. Np.:

 

Obrazy wisiały ciężko,

arrasy szeptały kurzem.
Rzeźby czuwały, a sklepienia

otwierały się jak oczy...

Za drzwiami – krok.
O świcie – cień bladej obecności...

 

P.S. z gwoździem – to świetne! Ale warto to podbudować, np. dodać znaczenie: czy to trofeum, relikwia, wspomnienie?

 

Może coś z tego się przyda :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MIROSŁAW C.
      Zgoda na ekshumacje...

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Kamil Olszówka Skomentuję fragmentem swojego wiersza;   ...i przyszły sąsiady nocą  z niezapowiedzianą wizytą   nocą tak czarną że  beczka smoły  co stała przy stodole  mogłaby zwiastować jutrzenkę  której  już nigdy nie zobaczę     
    • Leszczym
      Filozofia życia

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. No ba, różne są filozofie :)
    • Berenika97
      Siatkówka nieba

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Tak, za oczywiste - wrony zostały zastąpione przez drony. :)
    • Berenika97
      Złe zrozumienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Tak na szybkiego o Twojej książce. Historię Gara skończyłam z dziwnym uczuciem. To najbardziej oryginalna i spokojna opowieść z czasów wojny, jaką miałam w ręku. Nie będę już pisać o jego cynicznej postawie, ale autor "zamieścił w nim" za dużo inteligencji, chemicznego i organizacyjnego geniuszu, nadmiaru obowiązków, przewidywania przyszłości, umiejętności w rozkochiwaniu w sobie kobiet, a nade wszystko szczęścia. Myślę, że takich postaw jak Gar było więcej, więc nie wzbudziła we mnie żadnych kontrowersji. Wiele było momentów groteskowych (świadome małżeństwo z agentką gestapo, która pisała na kochanego męża donosy, a potem jej "nawrócenie") i ciekawych konfrontacji. Różnice mentalne między Wielkopolanami a ludźmi z zaboru rosyjskiego, miedzy Warszawą a Krakowem. Gar żył swoim życiem, a wielkie tło historyczne było tylko ...tłem. I to udało Ci się znakomicie - bez wielkiej martyrologii. Ponieważ wiedziałam o kontynuacji, to koniec był trochę przewidywalny. Myślałam, że zabierze do USA nie tylko Claudię, córeczkę ale i Karen. :))) Świetnie wyjaśniłeś, dlaczego Drezno było tak bombardowane, bo do tej pory historycy mają wątpliwości, co było głównym powodem tej akcji. Przecież nie tylko ważny węzeł komunikacyjny. :)))) Niby prawie nic się nie działo, codzienna kawa, komplementy dla Marii i Claudii, wyjazdy do Bawarii i kolejny romans, trochę nudnego seksu, przytakiwanie gestapo i innym przedstawicielom władzy (czasami zachowanie jak Szwejka) a jednak wciąga i nie nudzi. Godna polecenia. 
    • andrew
      Siatkówka nieba

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 ... wydłubią oczy domom nas pozbawią dachu   a może może warto się obudzić zacząć myśleć a nie składać ukłony TV    wtedy przepędzimy ptaki ... Pozdrawiam serdecznie  Spokojnego popołudnia 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...