Chmurzy się

[Poezja to życie]

Chmurzy się 

 

Słońce się schowało 

A słowo ciałem się stało 

 

I z ust twoich 

Prawda ujrzała 

Światło dzienne 

 

Na ołtarzu życia 

 

[violetta]

Za dużo się :)

[Alicja_Wysocka]

@violetta wow, ale mnie zaskoczyłaś. W obszernej formie, nie byłoby widać, ale takiej maleńkiej, rzuca się w oczy.

Edytowane 11 Maja przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Naram-sin]

W tym wierszu jest zalążek jakiejś myśli, mimo niedoróbek, o których już tu napisały koleżanki. Jeszcze trochę za ogólnikowo, ten ołtarz życia to raczej miedziak, a nie dukat, ale jednak punktem wyjścia jest obraz (pochmurnego dnia), a nie tandetne pseudofilozofowanie, a to już coś.

[Dominika Moon]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wbrew temu, co powyżej, zabrakło mi dwóch lub jednego "się" do pełnego zjawiska "się" stało.. samo.. bez ingerencji. To, co jest, jakie jest.

Do wypełnienia. Brzmi jak niekompletne uzębienie.

Pozdrowienia.