Masochista

[blackbutterfly]

Cisza przybywa, w pokoju się gości 

Natłok myśli bez litości 

Czy to stara, nowa sprawa 

Nie jest ważna jej oprawa

Lecz w niej pejzaż kreowany 

Pędzlem myśli malowany 

Tylko czemu znów coś złego?

Wciąż żałujesz życia swego? 

W ciszy możesz mieć schronienie

Z myśli stworzyć ukojenie 

Zatem czemu sam świadomie

Wybierasz ich mroczniejszą stronę?  

[andreas]

@blackbutterfly

"Gdy zostajemy sami,

bijemy się z myślami." - Sztaudynger

[Naram-sin]

Źle postawione pytanie, oczywiście w puencie. W przypadku prawdziwego masochizmu wyłącza się kontrola umysłu, pozostaje instynkt i natura.

Wiersz źle napisany, a może źle zatytułowany, bo z tematem masochizmu ma niewiele wspólnego, traktuje go powierzchownie, płytko, bez znajomości tematu, wychodząc z błędnych założeń. Zacznijmy od tego, że masochizm nie jest wyborem, ani nie jest pochodną żadnych aktów ekspiacji. To fałszywe, upraszczające analogie. 

Istnieje też opcja, że masochizm tu ma być tylko maską, albo symbolizować - bo ja wiem? - zły humor, brak radości życia, zamartwianie się, czarnowidztwo,  pesymizm... A może o ten ostatni chodzi i tylko słowa się pomyliły?

[blackbutterfly]

@Naram-sin

Pytanie w którym użyłam słowo „świadomie” rzeczywiście może budzić wątpliwości co do definicji masochizmu. Chciałam jednak tym samym skłonić do refleksji czy tak naprawdę sprawia nam przyjemność to zamartwianie się i czy właśnie nie dowiadujemy się czegoś nowego o sobie - właśnie tego że możemy być  masochistami myślicielami. Może trochę  zbyt mocno zagłębiłam się by uzyskać głębszy sens - daj znać proszę czy taka moja odpowiedź trochę rozjaśnia :) 

[Naram-sin]

Myślę, że Twoja odpowiedź ma sens, jeśli weźmiemy pod uwagę to bardziej 'lightowe' znaczenie słowa masochizm, takie, o jakim piszesz.