Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Każda chwila umiera bez echa na łące gdzie mróz przechowuje ślady na skrzydłach martwego już motyla w bezkres rozpaczy samotnie lecę czarne godziny już czarnym rokiem sens mówi moim głosem więc milczę motyle niewiedzą że to koniec razem z nimi na trawie się położę będziemy cichnąć zimą na łące nikt nas nie znajdzie w śnieg się zmienimy one w swym pięknie ja w swej brzydocie razem bo cisza mniej boli we dwoje a wtedy w motyla się zamienię wolny od siebie i piekła życia a motyl dostanie moje imię może zrozumie ciężar skrzydła
    • @Mitylene @MityleneDziękuję pięknie !
    • @tie-break ten piękny wiersz jest dowodem na to, że pomino odległości można być najbliżej...na wyciągnięcie dłoni wręcz, bo w miłości nie ma granic...oprócz tych jakie człowuek sam sobie narzuca...Podoba mi się motyw wzrastającego uśmiechu w wierszu- ma w sobie takie niewyobrażalne ciepło.
    • @Berenika97 Mam podobnie - często jestem nieśpiącym punktem w śpiącym domu. Pozdrawiam. 
    • @Simon Tracy Świetny tekst!  Bardzo mnie poruszył. Też czytam "ludzi" - to mój zawód, ale też czasami to robię w różnych publicznych miejscach. Natrafiłam latem na taką parę w parku, gdy mężczyzna uderzył swoją partnerkę tak mocno w twarz, że ona upadła i już nie wstała. Ten człowiek chciał ją podnieść, nie mógł tego zrobić ,  a potem zaczął płakać.  Długo leżała w szpitalu. Samo życie. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...