Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Autorzy: Michał Leszczyński, Krzysztof Czechowski + Ai

 

 

Vermeer w świecie Solarisa

 

Ref.

Chodzę po świecie i to jest fakt

nie namaluję obrazu Vermeera choćbym tego chciał

w świecie gdzie nigdy nie dali nam farb

a wiedzą za dużo niczym w Solarisie Lema

rety rety tam to Ty

 

W arcydziele Lema odwołali się do wspomnień

zeskanowali całą historię zrobili mapy umysłu

chodzisz tylko wytwornie potwornie rozogniony

mierzysz się ciągle z kategoriami imaginacji

(szalejesz, bo któż by nie oszalał, szaleństwo jest normą)

 

Wiedzą o tobie więcej niż wiedzieli o Vermeerze

chcą rzecz jasna abyś namalował im obrazy

gdy nie dali ci ani płócien ani pędzli ani farb

dziwią się, że obraz wychodzi ot góra taki sobie

(ciekawe, że o Vermeerze do dziś niemalże nikt nic nie wie)

 

W świecie Solarisa nie zostaniesz Vermeerem

i o to idzie ogień największego zastrzeżenia

nie lubią gdy udowodnisz, że zupełnie się nie da

cieszą się gdy tego nie możesz właśnie ty i tylko ty

(strzelają wieloma nabojami dum dum z hejtu i pretensji)

 

Ref.

Chodzę po świecie i to jest fakt

nie namaluję obrazu Vermeera choćbym tego chciał

w świecie gdzie nigdy nie dali nam farb

a wiedzą za dużo niczym w Solarisie Lema

rety rety tam to Ty

 

Mawiają, że trzeba znać własne możliwości

gdy osiągniesz poziom Nikifora będzie święto

i nie martw się, że farby z czasem wyblakną

nie tacy jak Ty w zupełności znudzili ten świat

(piętnaście piosenek jest jak trzydzieści siedem obrazów)

 

A teraz zostawmy Artyzm i zwyczajnie zatańczmy

niech bujają nas tylko nieliche postrzelone bity

jeśli ktoś ciebie nie lubi a śmiało może

nawet najlepszy wers będzie i tak wobec nietaktem

(odwróć nawet prawa tego świata a i tak niczego nie zmienisz)

 

Ref.

Chodzę po świecie i to jest fakt

nie namaluję obrazu Vermeera choćbym tego chciał

w świecie gdzie nigdy nie dali nam farb

a wiedzą za dużo niczym w Solarisie Lema

rety rety tam to Ty

Opublikowano

@Leszczym

No, no, powiem, że mało tu jest się do czego przyczepić...

 Tekst idealnie nadaje się do tego wykonu. Wokal

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Frazy w nawiasie, mówione szeptem – genialny pomysł! 

..."Rety, rety, tam to ty".. - Dobre zamknięcie, na "ty" bez przeciągania, brzmi bardzo dobitnie, wybrzmiewa tak, że nie sposób tego przegapić. Ref.: Wybacz, trochę disco polo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
    • @Berenika97 ten wiersz pięknie wprowadza odbiorcę w intymny świat podmiotu lirycznego, gdzie punktem wyjścia do rozważań natury egzystencjalnej jest motyw parzenia kawy, której smak jest dowidem istnienia...Ten wiersz ma w sobie ciepło, które otula wersami...Bardzo mi się podoba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...