za drzwiami kalendarza

[mariusz ziółkowski]

wstał 
jakby otworzyły się 
wszystkie horyzonty wiedzy 
potrzebnej żeby mógł to powiedzieć  

 

tylko słowa zastygły 
w obawie przed znaczeniem 

 

wyciągają jednak proszące dłonie

z gasnącej myśli 
po każdym zachodzie

 

zawsze o świcie wyciera buty
zanim wejdzie na biały dywan

[iwonaroma]

Autentyk - ktoś opowiadał mi, że w wynajętym pokoju w hotelu był biały dywan. Nie był w stanie na niego wejść nie zdjąwszy wpierw butów. Jest coś takiego w bieli że nie da się jej zbrukać. 

Słowa rzeczywiście, są pomocne do pewnego etapu. Potem lepiej, żeby zastygły i zgasły. 

Po to, by otworzyć się na żywe życie:)

[Dagna]

…bardzo źle oceniam tę produkcję; już tytuł  jest przepoetyzowany i wymuszony, bo cóż to są „ drzwi kalendarza”? A na dodatek „ słowa wyciągające proszące dłonie” z „ gasnącej myśli po każdym zachodzie” - zachodzie czego? Słońca ? Myśl przecież tworzą słowa; a w końcówce kto jest podmiotem? Zachód? ( Tak by wynikało czytając logicznie)…Cóż, pięknosłów z nikłym przekazem, ale to zły kierunek, warto pisać naturalniej, pozdr.

[mariusz ziółkowski]

@iwonaroma Bardzo ciekawa refleksja. Otwiera drogę do równie ciekawych interpretacji. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

@Dagna Cieszę się z tego komentarza i bardzo dziękuję, bo przecież każdy uczy (nie tylko autora). Słowo "produkcja" już wiele mówi o komentującym poezję i mógłbym się nie zgodzić z wieloma zarzutami ale tego nie zrobię. Logika jest moim ulubionym działem matematyki, choć w poezji istnieje w nieco innym wymiarze. Prawem czytelnika jest własny odbiór tekstu i za to spojrzenie również dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.

[Witalisa]

@Dagna @mariusz ziółkowski  Jeśli mogę włączyć się do rozmowy: kiedy wyciągamy proszące dłonie? - gdy słowa zawodzą, tracą wibrację (czyli moc stwórczą), bledną wraz z myślą, która gaśnie. Nie brak tu logiki, podmiot występuje na początku i na końcu.

Natomiast przyłączyłabym się do postulatu objaśnienia tytułu.

Łączę pozdrowienia

[mariusz ziółkowski]

@Witalisa Tytuł jest delikatnie mówiąc metaforyczny z elementem personifikacji. prościej: w jednym z wątków, kalendarz może być domem, a domy mają drzwi, nawet są w nich dywany. To tylko jedna z możliwości odczytu. Podmiot zostawiam już do określenia czytelnikowi. Dziękuję za udział w rozmowie i pozdrawiam. 

[Alicja_Wysocka]

@mariusz ziółkowski  Czasem lepiej ugryźć się w język, mniejsza szkoda

niż wywołanie lawiny przykrości. Niektórych słów czy znaczeń, nie da się cofnąć.

[mariusz ziółkowski]

@Alicja_Wysocka Bardzo mądre słowa. Pozdrawiam serdecznie.

[moina]

 

Wiersze mają to do siebie, że "bywają", a u Mariusza zawsze są subtelną i niedopowiedzianą grą słów, metafor i symboliki. Nie podają wszystkiego wprost, lecz zachęcają czytelnika do własnej interpretacji i odkrywania ukrytych znaczeń. I na tak zwane "dzień dobry" tytuł już nas tym częstuje.

Jakie? Czego? Kogo? Po co? Na co? Gdyby wiersze miały te wszystkie "logiczne" odpowiedzi, nie byłyby wierszem.

 

[mariusz ziółkowski]

@Domysły Monika Nie jestem pewien, czy moje wiersze zasługują na tak miłe słowa. Jeśli chodzi ogólnie o wiersze, to całkowicie się z Tobą zgadzam. Dziękuję za przemiły komentarz i serdecznie pozdrawiam.

[andreas]

Napisałem kiedyś wierszyk zaczynający się:

 

ocieram usta grzbietami dłoni

z tłustych okruchów pochopnych słów

 

Pozdrawiam.

 

PS

Jeszcze się taki nie narodził, który by wszystkim dogodził.

[mariusz ziółkowski]

@andreas Szanuję jednak inne spojrzenia, zdarza się, że czasem odkrywają więcej niż chciały. Pozdrawiam.

[Jacek_Suchowicz]

każdy i kiedyś spotka dzień

kiedy kalendarz drzwi uchyli

skarbnica wiedzy otworzy się 

a słowa będą nas koiły

 

znaczenia zmieni mnóstwo słów

nie będą już zastygać

bez obaw każde wdepnie już

o świcie na biały dywan

:))

 

[mariusz ziółkowski]

@Jacek_Suchowicz bardzo podoba mi się ta interpretacja, może też być z bardziej  optymistycznym zakończeniem. Dziękuję i pozdrawiam.

[Witalisa]

@mariusz ziółkowski Jako "audiofil" dostaję po uszach tą konstrukcją drzwiową – 2 x (d + ż); ten moment, gdy system żąda tytułu - to takie "sprawdzam" dla wiersza, czy jest w nim coś uchwytnego, bo nie mówmy, że wszystko (uwaga ogólna) zawierzamy interpretacji.

[mariusz ziółkowski]

@Witalisa Masz rację. Możliwość różnych interpretacji nie może tłumaczyć wiersza np. z braku konsekwencji. Mam nadzieję, że Twoje uszy mi wybaczą. Jestem bardziej wzrokowcem, więc zdarza mi się czasem jakiś zgrzyt. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

[Naram-sin]

@mariusz ziółkowski Drzwi kalendarza, oczywiście dlatego, że czas jako portal do innych wymiarów to już niemal archetyp, np. w sci-fi.

 

Użycie słów wymaga odwagi. Tu psa pogrzebali, między zachodem a świtem.

 

@Domysły Monika

Przestrzeń do samodzielnej interpretacji - tak. Pod jednym warunkiem: utwór bezwzględnie musi być przemyślany.

[mariusz ziółkowski]

@Naram-sin wiersz nie ma nic wspólnego z innymi wymiarami, a czas występuje raczej w roli drugoplanowej. Wiele zależy też od nastawienia czytelnika. Pozdrawiam.

[moina]

@Naram-sin

Już pisałam, jak widzę ten wiersz i jak postrzegam wiersze. Jedni piszą zagadką, inni rymem, inni bez sensu – czyli ja.

Jest jedna prawda, która utrzymuje wiersz na fali: to metafora. Jeśli ktoś chce, by od początku było wiadomo po co i dlaczego, to wiersze to zły adres.

Bezwzględnie powiadasz?

Musi powiadasz?

Przemyślany jest – pytanie, czy został zrozumiany?

[Naram-sin]

@mariusz ziółkowski Rzecz jasna. Przecież obawa przed znaczeniami te drzwi raczej zamyka.

@Domysły Monika Złe pytanie, jeśli dajemy czytelnikowi wolną rękę, a metaforę traktujemy jak trigger.