Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czarne róże

Gryka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gryka

Gryka

Opublikowano
Opublikowano

Serce me przebite przez ostrze Twej miłości

Pochowam je w mogile wykutej arogancją

Może kiedyś wybaczysz wszystkie te podłości

Gdy w niebie zaszczycisz mnie u siebie audiencją

 

Me uwielbienie do Ciebie nigdy nie zginie

I choć nie zasłużyłem na Twe światło

Na grobie mym będzie widnieć Twoje imię

Wszystko, by to piękne lico już nie zbladło

 

Czarne róże na marmurowym pomniku

Nigdy nie pozwolę Ci odlecieć z mej duszy

Nie lataj beze mnie, mój ty aniołku

Do końca me serce ku Tobie się włóczy

 

Przechadzam się po odległym Edenie

Z nostalgią patrząc na wczorajszy dzień

Cóż za Bóg pozwolił mi cierpieć bez Ciebie

Z mego dawnego szczęścia pozostał cień

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wędrowiec.1984
      erotyk nie całkiem oczywisty

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      wyczuwam twardość   Od pierwszej linijki wiadomo, że to Twój wiersz. 
    • Hiala
      Pęknięcie

      Przez Hiala · Opublikowano

      Tego nie słychać kiedy serce pęka. Zimne ukłucie, jakby w środku coś się zerwało. Nie widać nic, lecz oczy ciemnieją. Ciężki oddech. Głos słabnie. Czas i powietrze staje. Co ty robisz. Noc. I tylko cień zaczyna mówić w twoim imieniu. Jak mogłeś! Bracie. No jak? A ty, dlaczego mu na to pozwalasz - Dlaczego?
    • szok
      ***1

      Przez szok · Opublikowano

      Sąsiedzkie smaki tianguis między blokami rodzinny piknik grają w Dobble ona wierci ognistym ciałem madrytczykom za trzy lata umrze jej matka na pogrzebie wpatrzę się w jej przyschniętą twarz resztkami melona na Kijowskiej ulicy czy mam współczuć wiedząc jak żyła ojciec trząsł się kładąc wieniec na kratę jest mi przykro że cierpisz powiem tak każdemu szpikulcowi bo to broń przeciwko sobie a ksiądz niech się lepiej już zamknie nie ma ładnych pogrzebów.
    • andrew
      Dawne myśli

      Przez andrew · Opublikowano

      oglądam nieśmiałe  dawne marzenia  które nie ujrzały światła dziennego    gdyby… tak czasami myślę    jaka byś była  w bliskim spotkaniu    tam wtedy  czarowałaś  byłaś niezachodzącym  słońcem  a ja  ja chmurami na niebie    bawiłaś się  moim cieniem    6.2025 andrew 
    • Roma
      ziemia

      Przez Roma · Opublikowano

      w niej masz drogi mleczne pokłosiem wydeptane - tu historia z korzeni w niepewność wyrasta. w niej masz ścieżki dopiero co w rosie skąpane - nie minie nawet chwila, a czas je zawłaszcza.   jest tak wyjałowiona (krucha, ślepa, głucha) monokulturą pragnień i błędów tętniących, leży sobie w bezruchu, milczy i nie słucha cichych szeptań i krzyków w koronach szumiących.   choć tak bardzo zmęczona, zasnąć nie potrafi, wciąż zakochana w niebie, z gwiazd wzroku nie spuści, będzie mu czule śpiewać przyziemne piosenki - może ją pokocha, tym marzenie jej ziści.   podszyta marzeniami bladoróżowymi, jedwabnymi nićmi i słodkim wiciokrzewem, użyźni swe zmysły, rozsieje uczuciami, odurzy zapachami i wilgotnym ciepłem.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...