Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

Na próżno kalosze wdzieję,

po wodzie przejść wypadnie, po błocie.

Utknie mi kalosz wraz z jego obcasem

i gołą stopą pójść w dalszą drogę mi przyjdzie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Dobre porównanie dałeś

Opublikowano

@Kwiatuszek

przepraszam ale mnie to nie śmieszy. opowiem co przerobiłem 4 dni temu:

 

mieszkam na osiedlu domków jednorodzinnych od prawie 40 lat - ulice zagospodarowane; chodniki i asfalt na jezdni

Wychodzę na spacer z dziećmi a tu przed domem locha i cztery warchlaki - zdążyliśmy się cofnąć

Łapię za komórkę i dzwonię do straży miejskiej odbiera pani:

- po ulicy na osiedlu chodzi locha z warchlakami a dalej idą dzieci -zagrożenie dla życia dzieci chyba trzeba odstrzelić

- takich rzeczy nigdy nie wolno panu mówić - głos strażniczki

- co jest ważniejsze życie dzieci czy dzików, a gdyby to były pani dzieci -dopytuję

- one też chcą żyć-ludzie zabrali im tereny żerowania to przychodzą do miasta!

 

mnie zamurowało - to nasze życie l życie naszych dzieci się nie liczy (historia prawdziwa)

 

ps jakże mądrzejsi są od na s Słowacy wybijają ok 350 misiów aby zmniejszyć populację tak aby niedźwiedzie nie zagrażały ludziom a u nas będzie z tej okazji protest ekolożków

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...