Nie płonę

[Domysły Monika]

Głupstwem nazwę wszystko, co zechcę,

Odklejam lepkie ręce, gdzie fałsz zmieszał się z miodem.

Pomieszczę te wasze wszystkie litości,

Pojemne, czarne serce daje wam jak w prezencie.

 

Łzy karmią mnie, bezbronne dziecię,

Pioruny, grzmoty sugerują, że płoną już nadzieje.

Stoję, czuję, że stoję,

I ja jedna nie płonę.

 

Trwonię myśli, wypuszczam je wam naprzeciw,

Brak pamięci utworzy wizje,

Ogrody senne, łąki srebrzyste.

Świadomość to wartość, którą mogę spieniężyć.

 

Oddycham, opadam, snuję się szeptem,

Wrzeszczę, przecież tu ..... jestem!!!

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wiele osób czuje się niezauważonych, zagubionych w tłumie, ale niektórzy właśnie to lubią.

Potrzeba atencji jest zróżnicowana.

[Roma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

cały wiersz jest mocny w przekazie, ale ten fragment we mnie najbardziej uderza.

Uważam, że napisałaś kawał naprawdę dobrej poezji, gratuluję.

Trzymaj się ciepło :)

[Adam Zębala]

@Domysły Monika bardzo dobry pozdrawiam 

[Domysły Monika]

@Rafael Marius

Czasem jest trudno utrzymać postawę "udźwignę to wszystko", kiedy doświadczasz wyczerpania, a innym wciąż "mało i mało".

 

@Roma

na tym fragmencie wszystko się "opiera" 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Adam Zębala

A dziękuję, pozdrawiam serdecznie  

[Mitylene]

@Domysły Monika czuję jakąś niemoc w tym wierszu. Krzyk pod lirycznego uwięziony subtelnie między wersami. Ta płonaca nadzieja jeszcze bardziej podkreśla samotność i niezrozumienie...Wiersz bardzo ciekawy, intrygujący I wieloznaczny. Pozdrawiam.

[Domysły Monika]

@Mitylene  

Nic dodać, nic ująć - bywa tak czasami, że czytający jest "jednomyślny" z piszącym i w tym przypadku ta "jednomyślność" jest.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[andreas]

Błąd w sztuce pożarniczej

 

niezwykle czujny był strażak w Tczewie

więc żar chciał zgasić w nagrzanej Ewie

że daleko miał do wody

ostro dmuchał ten zuch młody

i w wielki ogień zmienił zarzewie

 

Ostrożnie z gazem

 

gdy ujrzał strażak z Tarnowskich Gór

Madzię warzącą na gazie żur

zaiskrzyło między nimi

instynktami pierwotnymi

w kuchni ich objął czerwony kur

 

Pozdrowionka.

[Mitylene]

@Domysły Monika wiersz jakby " mój" bo identyfikuję się z pod lirycznym tego wiersza jak nigdy ;)

[Domysły Monika]

@andreas  

Widzę tu wybór między Madzią a Ewy spojrzeniem .

Ten czerwony kur mnie z lekka przeraził.

Jednak wolę Ewę - tylko co na to Leon i Franek, że o bankierze słowem nie wspomnę?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

@Mitylene  

"jak nigdy"   to dopiero komplet  

 

 

Edytowane 8 godzin temu przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)