Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wolność

wierszyki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
wierszyki

wierszyki

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

 

Piękny jest kolor


i jego brak.


Słońce zachodząc,
wzmacnia.

Drzewa tak młode.
Wszystko.

Wypogodziło się albo
zachłysną.

I gdy tak nagle ni z tego powodu, przestaje boleć, jak
ni z tego przyszło,

na nowo tęsknić za mgielne strofy, bo

niewymagające

niczego ponadto —
kilku czynności,

abyś mógł sobie swój świat

ułożyć, w pracy, w zespole.

Przypominajką — być
już niepotrzebną.
Mogła przytulić, czasem,
od święta.

Cieszyć przygodną

całkiem się chwilą,
zazdrościć trzmielom
oraz motylom.

Mieć ulubiony
kubek z metalu,
drobinki słońca
na ganku z kawą.

W grynszpanie — zasnąć.
Gdy żyjesz.





A może jednak...
Chciałaby?
Aż tyle...
 

 

 

 

 

Edytowane przez aff
.. (wyświetl historię edycji)
8
Mitylene

Mitylene

Opublikowano
Opublikowano

@aff mocno zaakcentowany wolność wyboru w wersach. Podoba mi się to akceptowanie pewnych spraw bez względu czy mają ten przywołany w wersach kolor czy nie... Ten wiersz odbieram również jako manifest tolerancji i pokazania jak waże jest zachować zdrowy umiar. Kupuję ten wiersz w całości, bo podoba mi się jego przesłanie. I duży plus za piosenkę U2- uwielbiam Bono

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1
moina

moina

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To tylko jeden wers z wielu w tym wierszu który..

Zatrzymał mi czas w refleksji

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

1
wierszyki

wierszyki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jak Marta. Ja też, to moje lata - U2.

Wiem, że zawsze bardzo starannie komentujesz, jak już dziś mało kto. Dziękuję pięknie.

 

Pomimo tej może manifestacji i wyobrażenia sobie statuy wolności z gorącym kubkiem kawy, która ma już spokój, co było dla mnie punktem wyjścia, to osobisty wiersz.

Kłaniam się:

 

 

 

To ładny kolor. 

Oj tam, szkoda życia na to.

Żyć trzeba :)

Pozdrawiam

 

 

Dziękuję. Taki temat może strasznie poważny.

Pzdr  

 Dziękuję Waldemarze, pozdrawiam  

 

 

 

@poezja.tanczy :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Deonix_
      Wenus

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • Amber
      Posypywana

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
    • Poezja to życie
      2026

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • KOBIETA
      Sweet Corvette …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • wsliwka
      Urwis

      Przez wsliwka · Opublikowano

      Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...