Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie ma czasu na sny

ani na marzenia

jest twardy jak

przydrożny głaz

 

nie ma czasu na łzy

ani na uśmiechy

jest jak wiatr

nie boi się burz

 

ne ma czasu na miłość

mówi że ona to nie

wolność że to są 

trudne drzwi

 

nie ma czasu na nic

ciągle myśli o niczym

lubi ciemność nocy

nie brzydzą go wszy

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar odczuwam w tym wierszu jakąś niemoc, poddanie się podmiotu lirycznego. Ten brak czasu i zaangażowania jest mocno zaakcentowany w każdej strofie, sprawiając, że życie  gdzieś umyka i toczy się w przerażającym wręcz marazmie. Ciekawy wiersz o przemijaniu. Przynajmniej tak go odczytuję. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Że ten mój bo tytuł trochę taki? Dzwoniłam chyba wszędzie, gdzie to możliwe, ale chyba to nikogo po prostu nie interesuje, by jakoś choćby wypłoszyć to stadko w inne miejsce. Stąd tak nazwałam wierszyk i nawet wysyłałam go do urzędu miasta :) gdzie już interweniowałam, może zareaguje ktoś, bo z dzikiem zapewne to inna rozmowa :) Życie jest dużo bardziej niezwykłe niż "zabawy"… a moje chrumcie chyba kombinują jak dostać się do nas przez furtkę. Dziś je widziałam pierwszy raz. Niezwykłe jak szybko biegają i jakie są sprawne takie prawdziwe dziki   Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Alicja_Wysocka Spróbować zawsze warto :) Dziękuję, pozdrawiam. 
    • @Jacek_Suchowicz Pocieszne w swej treści i formie :)
    • Czasem garść życia przepada i widać tylko czerń którą można dotknąć i przenieść się w czasie do wieku, w którym płacz jest korzystny dla oczu   widząc tłum można nie iść stanąć, popatrzeć dookoła lecz gniew będzie siedział gdzieś w środku i ruszał każdym mięśniem ciała   czy łatwo można przyjąć zmiany które lewitują i szukają sposobu, by przez mgłę wyruszyć na podbój nie zabijając lecz jak kocem otulając, by przyszłość stawała się ciepła.
    • @MIROSŁAW C. W takim razie 'wędrowne gęsi' mają poetyckie pióra i tusz wielobarwny z powoju mgławic z zarysami maków. Pasuje mi bardzo, może wyskubię jakiejś gęsi takie jedno piórko. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...