Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

  wnosi energię
  toleruje gości w samych slipkach
  przegląda pod kątem zawszenia
  wskazuje miejsce do spania
  uczy sortować rzeczy zmieszane
  pozbawia lokum* tych których nie lubi alkomat
  powtarza jedno i to samo
  sprawdza ciśnienie
  o ile to możliwe to i ile niemożliwe tamto
  nieustannie kieruje pod prysznic
  opakowuje w coś czystego
  nie przywiązuje się

 

  dom między nami dopinasz plecak
  strażnik mosiężny w okop szacunku
  pewny i znając siłę wyspania
  dzień się rozkręci jak śrubka w tynku

       deszczem najlepiej przejmie się czapka
       godziny same cicho spadają
       dopóki żyjesz nic nie jest smutne
       banknoty szumią jak młody zając

  w potrzask hierarchii każdy rytuał
  swój sobie ceni zbiorowo chwilę
  nim zastrzyk wzmoże młodej zieleni
  dotyk na sierści i przejdzie w płuca

 

 

* lepiej uprzejmie poprosić - inspiracja 

Spierdolenie

Przez Duch7millenium

 

 

 

 

 

***

 

to zamknięte to otwarte

krokusikowe pola

przetarte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez aff
lepiej (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zarost to jest coś, co wraca z uporem maniaka.

Wysprzątasz, wyczyścisz - wraca taki, jaki był przedtem.

Tu jest obraz innego domu, który daje na pewien czas schronienie, ale nigdy nie może stać się prawdziwym domem.

Nie wiem jakie i  czy są jakieś badania, ale chyba ogólnie jako społeczeństwo, ubożejemy. I takie miejsca dla ludzi, którzy żyją de facto pod gołym niebem, niestety mają przyszłość, choć z drugiej strony - dobrze, że są.

Piosenka - walc wampirów, nadawała może nieco zbyt surrealistyczny obraz.

 

Pozdrawiam.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję.

A mi się tutaj w tym moim tekście np. najbardziej podoba haiku o krokusikach, które zapewne zostałoby zakrzyczane.

 

Dzięki, pozdrawiam :)

 

 

 

 

Dzięki, cieszę się.

 

Z jednej szafy coś wybrali,

pewnie to, co ważne, mniej to, co w oddali.

 

Dzięki, pozdrawiam :-)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wciskałam ci gwiazdy w ręce  dwie półkule miękkich planet chciały być ssane  ale przez mrok oślepłeś i nie widziałeś    w miękkości  lekkości w czułości  wgryziona w słońce  stoję boso w pomarańczowej kałuży    uciekam przed chandrą za włosy targam wiatr całuje mnie mocno i niesie przez błękitne fale poddaję się    gdy odzyskujesz wzrok jestem pokryta kumkwatowym likierem bierzesz kieliszek wypada z rąk   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak kiedyś było. Atlasy, encyklopedie, słowniki były dla ludzi głodnych wiedzy. Najmłodsze pokolenia już chyba nie będą w stanie tego zrozumieć. Ciągle mam braki w ornitologii, ale jeśli uda mi się zrobić zdjęcie przedstawiciela jakiegoś nieznanego gatunku, to wysyłam je wyszukiwarce i w ułamku sekundy mam odpowiedź. Wielka szkoda, że możliwości technologii, w którą się wyposażamy, bardzo często są marnotrawione na głupoty przede wszystkim. No cóż, chyba już taka nasza ludzka natura po prostu. Dzięki za czytanie :) Pozdrawiam.         @Alicja_Wysocka Może. I niestety zjada. Rudziki, to bardzo ufne i śmiałe ptaszki. Pozwalają podchodzić do siebie bardzo blisko, często dosłownie na wyciągnięcie ręki. Niestety chyba jednak ta śmiałość nie zawsze popłaca. Średnia długość życia rudzik, szacowana przez ornitologów wynosi zaledwie ok. roku. W tym czasie rudzik musi dorosnąć, znaleźć partnera/partnerkę, założyć gniazdo i wychować następne pokolenie. To jest niesamowite.       Dziękuję serdecznie. Pozdrawiam.      
    • @lena2_ nie belkę podaruję ale w czoło pocałuję drogę prostą zobaczysz może już nie zboczysz  ...  Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Można sobie pomarzyć, czemu nie?
    • Wojna z perspektywy dziecka...oj lepiej żeby nie musiał wchodzić pod ten stół...pozdrawiam serdecznie:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...