Zegary i kamienie

[tetu]

Milczymy.

 

Cisza pełza. Od ściany do ściany
chodzą tylko zegary; czas
rozmiękcza ich krągłe sylwetki.

 

Milczymy.

 

Wskazówki dobiegają końca. Zwolnione tempo
brzmi, jak nadal płynący bit; czas
marszczy niezatarte ślady. 

 

Przemilczmy.

 

Kamień na kamieniu. Nie ma równych
ścian, okrągłych zegarów; czas
odchodzi od kości, zapada w sen.

 

Obudź mnie; znów chcę poczuć dłoń 
wilgotną od światła. 

 

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

a może niebo jest bardzo równe

aż doskonałe w swojej formie

a czas na ziemi niezwykle czujny

i ponoć przyjmie kogoś z powrotem 

;)