Art. 163. § 1.

[Roma]

brzuchem do ziemi!

 

nadgarstki krzyżuję, zrosną się w sacrum jak kręgi kilka warstw pod.
(żałuj za grzechy
niepopełnione)
żałuję.
 
znam swoje prawa, rozumiem,
mogę zachować milczenie, ale powiem prawdę,
opowiem jak było.
że tamtej nocy padało, tak jak lubię, ale brakowało ciepła.
że chciał mnie utulić, ogrzać... a ja się bałam.
że zamiast serca rozpaliłam wpierw gardło, a potem żołądek.

 

że teraz nie płonę, a się palę. 

 

 

Edytowane 15 godzin temu przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Domysły Monika]

@Roma zapewne już to wiesz ale napiszę by pamięć tą myśl wiecznie niosła...

Jesteś genialna, twoje pisanie sztos

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Roma]

@Domysły Monika cieszę się, że moje wiersze trafiają w Twój gust i cieszę się na każdy Twój komentarz, bo widać, że czujesz poezję :) 

absolutnie daleko mi do bycia genialną ;)

pozdrawiam, dziękuję pięknie i dobrej nocy życzę.

[Nefretete]

@Roma Mocny tekst!

Pozdrawiam

[UtratabezStraty]

@Roma , no to tym razem ja się muszę spytać: Artykuł 163 paragraf 1, ale jakiej ustawy???

[Roma]

@Nefretete dziękuję ;) pozdrawiam również

@UtratabezStraty ajj zapomniało mi się ;) Kodeks karny. 163. § 1. Kto osobę, względem której ma obowiązek troszczenia się, pozostawia w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

[iwonaroma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Alicja_Wysocka]

@RomaW mój gust też celujesz, chyba już to mówiłam.

Chociaż mniej gustuję w wolnej poezji, ale Twoja leży mi jak ulał :)

[Nata_Kruk]

brzuchem do ziemi!

 

nadgarstki krzyżuję,

zrosną się w sacrum,

jak kręgi kilka warstw pod.
(żałuj za grzechy niepopełnione)
żałuję.
 
znam swoje prawa, rozumiem,
mogę zachować milczenie,

ale powiem prawdę,
opowiem jak było.

że tamtej nocy padało, tak jak lubię,

ale brakowało ciepła.
że chciał mnie utulić, ogrzać...

ale ja się bałam.
że zamiast serca

rozpaliłam wpierw gardło,

potem żołądek.

 

teraz nie płonę,

a palę się. 

 

 

@Roma ... nie krzycz na mnie... treść świetna, lubię takie mocne "uderzenia" w wersach....

czytam, jw. maleńkie co nieco, z lekka inaczej, ale tylko.. z lekka.

Pozdrawiam.

[mariusz ziółkowski]

@Roma Bardzo podoba mi się perspektywa z jakiej opisujesz. Jeśli mogę wyrazić opinię o zapisie, to oba są dobre. Różnią się tylko drobnymi niuansami w odbiorze. Pozdrawiam.