EW

[beta_b]

Przywiązanie może wymagać terapii
a najlepiej prądem

Jest wtedy szansa że się poparzą
nerwy zatrzyma serce
i stracę pamięć
przestanę odczuwać 

lęki tęsknotę

Wariuję za Tobą
może skurcze mięśni odwócą uwagę

 

Nie będę krzyczeć
w kaftanie bezpieczeństwa
to bez sensu
we własnym interesie
a nawet wbrew niemu

Przecież chodzi o moje dobro
skoro kocham

za mocno.

 

Edytowane 29 Marca przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[moina]

@beta_b Wiesz ile ludzkich losów jest w tym wierszu.

Może własne, może z obserwacji opisane ...

Realistyczne w każdym bądź razie. 

Brakuje mi podpisu - nie ma jak powołać się na Autora.

[beta_b]

@Domysły Monika o tych, co kochają i przywiązują się za mocno tomy wydano. Jak można kochać kogoś bardziej niż siebie i dlaczego to złe, skoro na tym miłość polega.

Proponuję elektrowstrząsy.

A czemu nie? 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To mój tekst, nie rozumiem. Beata Banaszuk

 

Pozdrawiam, bb

[moina]

@beta_b

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiem że twój, chcąc go przeczytać lub dać do przeczytania zabrakło mi twojego Nazwiska .

Wiersz pod tytułem EW napisała Beata Banaszuk.

I recytacja treści.

A treść jest tu wyjątkowa. 

 

[beta_b]

@Domysły Monika nie jestem psychiatrą, zatem to teoria. ;)

[violetta]

Miłość to Bóg, i tylko z tym związane rzeczy można nazwać miłością. 

[wierszyki]

Podobno to tylko tęsknota za własnym wyobrażeniem sobie kogoś ;-)

Bo przecież nawet samych siebie nie znamy :-)

Of course, jakie to proste :-)

 

[beta_b]

@violetta a Ci co nie wierzą w Boga -  nie znają miłości?

 

@aff samo przywiązanie nawet ją tworzy. Nie iluzja czy wyobrażenie. Trzeba zmienić ścieżki w mózgu. Po to ew. ;) 

[violetta]

@beta_b zdecydowanie nie, tylko nieszczęścia :)

[andreas]

"Kocha się raz, potem drugi i trzeci, i znów." Tak śpiewała onegdaj Irena Jarocka.

[poezja.tanczy]

@beta_b

Bo za mocno, to się zdarza

Jak się wtórność, tak pomnaża

 

Ale bywa różnie

A wiersz wspaniały

M.