Wędrówka

[Dekaos Dondi]

wędrowiec ścieżką podąża

ślady zostawia

głębokie

ciężar co dźwiga osądza

bo trudniej z każdym

 

krokiem

 

zatem przystaje co chwila

zrzuca go z siebie

po trochu

łatwiej wędrówkę zaczynać

wtem dzień utonął

 

w mroku

 

o świcie nic go nie męczy

wielka spotkała

go łaska

zniknął ten ciężar przeklęty

ostatnia tkwi w nim

 

drzazga

 

co w żyle wnet popłynęła

lekka jak w piórko

zaklęta

nie musi dźwigać on teraz

dotarła wreszcie do serca

[Jacek_Suchowicz]

a w sercu się rozpłynęła

zniknęła w aortach 

i żyłach

a suszy teraz wędrowca

nie powiem co on

wypija

:))))