Wstałem, czyli znowu to samo

[Glhxylh_Mxoldq_N 3]

Wstałem, wypiłem kawę, spojrzałem w lustro. Widzę tam już tylko siebie. Czy to nadal ja? Nie wiem.

Ucieczka jednak była warta swojej ceny. Chyba. Mam pewność, że była.

Bałem się przyszłości. Dalej się boję.

Inaczej. Czuję inaczej. Widzę inaczej. Lecz myślę, niestety. I chyba tylko uciekam. Przed złem czy dobrem – to nadal to samo.

I tak jest. Rok w rok. Miesiąc w miesiąc. Dzień w dzień. Wstałem.

[Nata_Kruk]

@Julian K ... depresyjna treść, ale dobrze pokazane to zagubienie, niemoc...

Mam nadzieję, że to tylko na potrzeby wiersza. Krótkie "cięte" frazy, niektóre połączyłabym

w jedno zdanie. W treści... skoro była.. ucieczka.. (od czegoś złego) i jest pewność,

że warto było, to już duży plus. Poza tym... "chyba tylko uciekam.", to "chyba",

zostawia jakąś małą furtkę, że przyjdzie czas na przemyślenia i wyjście na prostą. Oby.

Można by nadać treści formę, która będzie bardziej przypominać wiersz...

Końcówka... skoro podajesz czasokresy, to może ostatnie słowo... wstaję... (?)

Pozwolę sobie na próbkę zapisu.  Zerknij, o co mi chodziło... co Ty na to.?

 

Wstałem, wypiłem kawę, spojrzałem w lustro.
Widzę tam już tylko siebie. Czy to nadal ja?

Nie wiem.

 

Ucieczka była warta swojej ceny. Chyba.

Mam pewność, że była. Bałem się

przyszłości, dalej się boję.

Czuję inaczej, widzę inaczej i myślę,

chyba tylko uciekam. 
Przed złem czy dobrem – to nadal to samo.

I tak jest rok w rok. 

Miesiąc w miesiąc, dzień w dzień. 

Wstaję.

 

 

Pozdrawiam.

Edytowane 3 Marca przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Kwiatuszek]

@Julian K Smutny wiersz, ale trafiający w samo serce. Pozdrawiam raz jeszcze:-)