Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

złomiarz i zbrodniarz

Somalija
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Somalija

Somalija

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

wygrałem więcej wojen 

o niektórych wspomniał

sprawiedliwy Henoch 

 

osuwisko skalne niebezpiecznym 

miejscem dla niedźwiedzia 

zagryziemy wojennego wilka w salonie 

przetrzebi się ścieżka 

 

torturowanie obcego możnowładcy 

to przedśredniowieczna metoda

zdobywania sławy pokaz mocy

 

niosę pokój 

a ty nie masz karty wstępu 

 

co pokieruje złomiarzem

gen humanistyczny

czy autorytaryzmu 

 

zbrodniarza 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
6
  • Somalija zmienił(a) tytuł na złomiarz i zbrodniarz
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

złomiarz czy jakieś ma zasady

a jeszcze geny chcesz od razu

raczej nie myśli - bez obrazy

on zrobi wszystko co mu każą 

:))

 

ps przepraszam dostrzegłem tagi

 

lecz ten akurat nie jest złomiarzem

to raczej cowboy gdzieś z Teksasu

pilnuje swego to jest ważne 

i przeciwdziała też zawczasu 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Moim zdaniem to na nic nie będzie miało wpływu.
Wojna będzie finansowana dalej. Może jedynie w innych proporcjach pomiędzy UE i USA.

Dla Ukrainy to większej różnicy nie robi.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Wizyta na plebanii cz.4

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Karolina rozglądała się po obszernym pomieszczeniu zastawionym ciężkimi, dębowymi regałami pełnymi woluminów. Wszystkie księgi były oprawione w skórę i wyglądały jakby zostały żywcem przeniesione z zamku angielskiego lorda epoki wiktoriańskiej. Niektóre starodruki były zabezpieczone i znajdowały się na kilku regałach za szkłem. Studentka była oszołomiona tym bogatym i cennym księgozbiorem. „Muszę wreszcie zobaczyć moje materiały”, pomyślała. Usiadła przy dębowym stole usytuowanym po środku biblioteki. Leżały na nim przedwojenne egzemplarze czasopisma „Głos Ewangelii”, wydawanego przez Mazurów w języku polskim. Ucieszyła się, bo wiedziała, że jeszcze o tych gazetach nikt w Polsce nie pisał. Brała każdy egzemplarz delikatnie do ręki i sporządzała notatki z ich zawartości. W pewnym momencie do pomieszczenia wszedł pastor Kocki. Był mężczyzną dawno już po pięćdziesiątce, średniego wzrostu, o lśniących, brązowych oczach i łagodnej twarzy. Serdecznie przywitał się i zapytał, czy Karolina czegoś jeszcze nie potrzebuje. Usiadł przy stole. Dziewczyna podziękowała, chciała pochwalić zasoby biblioteczne, ale wówczas jej wzrok padł na portret młodego mężczyzny. Wcześniej obrazu nie zauważyła. Rama była przewiązana czarną wstążką. Spojrzała na gospodarza. Pastor zobaczył jej pytające oczy. - To mój syn, Henryk. Zginął rok temu w wypadku samochodowym, w drodze na obronę swojej pracy doktorskiej - wyjaśnił spokojnie. - O mój Boże, dlaczego?! - wyrwało się Karolinie. - Proszę nie mieszać w to Boga. To nie była jego decyzja. To pewien człowiek, mieszkający zresztą dwie ulice dalej, dokonał złego wyboru. Po alkoholu wsiadł do samochodu - powiedział smutno.
    • Berenika97
      Przygoda z moją idealną żoną (I)

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @UtratabezStraty Z dużym zainteresowaniem przeczytałam Twoje opowiadanie i pojawiło się mnóstwo pytań. Wizja przyszłości naszego państwa czyli postępujący autarkizm, porzucenie zglobalizowanego kapitalizmu, obraz niemalże apokaliptyczny może nie przeraża, ale niesie pewną refleksję. Natomiast sfera relacji między małżonkami i sfera psychologiczna nie przekonuje mnie. Czy zmieniający się system, warunki życia zmieniają uczucia, relacje? Marek chce wychowywać żonę i zapewnia, że "nie w stylu naszego małżeństwa, żeby dbać o siebie nawzajem". No tak, przecież są małżeństwa, które łączą różne sprawy, tylko nie tzw, miłość. Beztroska obu małżonków, gdy Agnieszka jest w więzieniu, wrażenie, że jej się tam podoba,nie rozpacza też mąż - jakoś do mnie nie trafia. No i drobny wniosek, komfort życia w więzieniu jest o wiele większy niż w klasztorze (obecnie się zgadza), ale w tej wizji już tak nie jest. :)
    • Berenika97
      Sinéad

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Cudny tekst - subtelny i melancholijny, przypomina epitafium, wyzwala ukojenie, zadumę i próbę pogodzenia się z odejściemwspaniałej artystki.  Piekne metafory: "Strąciłaś noc, sięgnęłaś gwiazd" . I jeszcze ta muzyka! Aż brak mi słów. 
    • Berenika97
      coś tam

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @GosławaWiersz - obraz, przemawia spokojem i zostawia ... niepokój. Jest to coś, co porusza. Gdy mgła "penetruje okoliczne rowy" ktoś mi bliski bierze aparat foto. i "wyrusza na żer" . Wiersz piękny!
    • Berenika97
      Metamorfoza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrewCzas rozdaje karty, jak chce. A my gramy na ślepo, a życie wciąż czeka na nasz ruch. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...