Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Wiesław J.K. ... obejrzałam całe.. 'skojarzenie'.. mysląc, że być może to mój rejon...:)

Nie życzę mojemu rewirowi takiej sytuacji, ale to, że weszłam na Twój profil, to chyba.. telepatia.

Powinnam zmienić moje profilowe zdjęcie.. tak jakoś 'wisi' i zaraz będzie aktualne..:))

Pozdrawiam Cię.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_KrukNato, gdy parę lat temu pierwszy raz obejrzałem to wideo to ogarnęła mnie fascynacja i podziw dla potęgi Natury.  

Myślę, że zmieniać nie potrzebujesz tego zdjęcia, jest klawe. Natomiast ja mogę usunąć mój post jeśli tego sobie zażyczysz.
Pozdrawiam serdecznie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Wiesiek.. ja także lubię podziwiać naturę, ale jej potęga oraz to, co potrafi, może przerazić, jak na tym filmie.

U mnie już zmieniłam zdjęcie.. na niedługo.. zaraz wiosna przecież.

Nie mam zdania, czy masz usunąć, czy nie.... pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nato, rzeczywiście do podziwiania jest nadmiar. Tak, natura jest potężna, a nasza planeta do najbezpieczniejszych nie należy. 
Dobrze więc nie będę usuwał i zostawię. Pozdr.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ukryte kapcie bose stopy na mrozie
    • @viola arvensis To piękny, emocjonalny wiersz — bardzo obrazowy i pełen wewnętrznego napięcia. Tworzysz niezwykle sugestywną metaforę czegoś, co jednocześnie ciąży i porusza, męczy, a jednak jest częścią ciebie. Wiersz płynie naturalnie, język jest lekki, a emocje w nim zawarte głębokie. Czuć, że to nie tylko literacka zabawa obrazem, lecz zapis pewnego stanu - napięcia wewnętrznego, które szuka ujścia. Pięknie uchwyciłaś dynamikę między tym, co chcemy od siebie odsunąć, a co i tak w nas zostaje. Ostatnia strofa, zamiast klasycznego „uwolnienia”, przynosi zaskakujący zwrot — decyzję o zatrzymaniu tego „gościa”, ale już na własnych warunkach. Wyrażasz emocje w sposób poruszający. Świetny!  
    • @viola arvensis hehe, najwidoczniej kształtne kolana, tworzą kształtne wiersze. Pozdrawiam:)
    • @Rafael Marius latem to pasje, założę wdzięczną sukienkę. Pije herbatę w takiej zrobionej opasce i się wygłupiam nawet w domu dla siebie samej:) mnie rozmarzają takie kwiatki na głowie:) Jutro będzie u mnie Zoja, mam dla niej prezenty, ale myszkę zostawię w domu i jedną książkę. Mnie też zabawki cieszą:) Książeczka ma fajne ilustracje, ruchome strony i ładny tekst. Taka grudniowa książeczka:)
    • @Maciek.J Poruszasz temat przemijania w sposób lekki, codzienny i niepozbawiony humoru. W obrazie zmieniających się pór roku odbija się życie człowieka, a choć pojawia się tęsknota za młodością, w końcowych wersach pobrzmiewa pogoda ducha i pogodzenie się z własną codziennością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...