Przed i po

[Father Punguenty]

Bawić się w myślach chwilą przelotną,

kiedy zawisa konieczność podróży,

wspomnienia zerwać, zanim przekwitną,

jest piękne, chociaż czas im nie służy.

 

Chwile spełnione przecież marzeniem,

przesypią się potem w pamięć ulotną.                       

Więc aby zdążyć, trwam z uwielbieniem,              

zadeptując czasu wstęgę powrotną.                      

 

Jak linoskoczek na rozpiętej linie,                        

przeplatam gładkie kamyki w dłoniach.            

Chwytam ulotne, wcześnie zrodzone,                 

nim się rozpłyną w cichych agoniach.                

 

Jak kolekcjoner skrzętnie wybieram,                  

przesłaniam z wiarą to, co doczesne.                  

Układam w głowie misterny zegar,                                            

który zagłuszy godziny bolesne.                            

 

Wszystkie niepamięć i tak rozmyje,                 

więc nim odejdą, gdy dzwon zadzwoni,               

spadnie kotara, która przyszłość kryje,            

zamknąć je pragnę jak kamyki w dłoni.               

 

Zatrzymać chwile jak ptaki lecące,                    

gdy czasu igła przesuwa się stale,                      

jest jakże trudne, lecz tak kuszące,                      

że przy nich trwam zawsze lub wcale.                   

 

 

YouTube - wersja dla leniuchów (wersja udźwiękowiona)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.