Miasto stracone

[Kamil Polowczyk]

Z miasta co nad Prosną położone,
Z miasta gdzie zamek kazimierzowski stał,
Tu gdzie Asnyk kroki pierwsze stawiał,
Z miasta które zburzone podczas konfliktu
Powstało jak Feniks,

Siedzę i obserwuję,

Wizję którą Bóg na mnie zesłał,
Widzę zniszczone miasto,
Miasto stojące w płomieniach,
Wyschnięte rzeki i uschnięte drzewa,
Ulice które krwią spłynęły,
Park który kiedyś życiem tętniący
Teraz spopielony i martwy,
Kamienice Opuszczone,
Popadające
W ruinę,

Obserwuję ludzi
Głodnych,
Przerażonych,
Martwych i tych których czwarty jeździec jeszcze nie dosięgnął,
Mieszkańcy niegdyś szczęśliwi
Dzisiaj przesiąknięci złem
I strachem,

Dostrzegam zwierzęta domowe,
Pozostawione przez swoich właścicieli
Na pastwę losu,
Psy które zapomniały już o cieple,
Wychudzone i dzikie,
Zakładające grupy aby przeżyć,
Aby zawalczyć o przetrwanie,

Z wysokości zauważam przestępców,
Którzy razem z zastępami Lucyfera,
Niszczą to co się ostało,
Zabijają,
Gwałcą,
Rabują wszystkich tych,
Którzy postanowili walczyć,

Bóg pokazuje mi na rynek,
Gdzie ludzie pogrążeni w chorobie,
Konają w męczarniach na ulicach,
Zwijają się w agonalnym bólu,
Bez szans na ratunek,
Czekają na śmierć,
Która ukróci ich męki,

Ujrzałem pomiędzy gruzami Zbawiciela,
Który kroczył po ruinach,
Przed którym uciekały zastępy zła,

Szedł ze swymi zastępami
Aniołów,
Pokazał mi palcem napis wyryty
w kamieniu,
Który brzmiał,
"Admonitio"

Wtem się obudziłem,
Znów widziałem kwitnące drzewa,
Ludzi pełnych radości,
Zwierzęta kochane przez swych właścicieli,

Moje ukochane Miasto
Stojące
I bezpieczne,

I widziałem,
Kamień,

Kamień z napisem wyrytym przez Boga.

[Stary_Kredens]

@Kamil Polowczyk powiało grozą, przestróg nikt nie słucha, na tym to polega niestety . W wierszu szczególnie żal mi zwierzaków, kocham

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, sama posiadam, a on posiada mnie. Dobrze, że to tylko był sen, ale...

Kredens pozdrawia