(szczurze... NIE)

[Natuskaa]

Szczury cywilizacyjne, pozamykane w klatkach, o metrażu zadanym z wielkiego stołu, nieskończenie zaopatrzonego. Tresowane od najmłodszych lat, w grupie, społeczności... w obliczu wyzwań. Poruszające się po korytarzach z których nie ma odwrotu. Po wąskich uliczkach labiryntu skonstruowanego z chirurgiczną precyzją tak, żeby szczury nie przeszkadzały, a pchały wózek rozwoju wszystkiego co jest poza nimi. Niby nie mają na nic wpływu, a jednak... wpływają na całokształt otaczającej ich cywilizacji i bardziej niż im się wydaje, wpływają na swój los.

Na pozór jest bezpiecznie, ale one nie czują się pewnie. Wietrzą podstęp – szukają kamerki za zegarem, podsłuchu pod blatem. Ich nawyki przechodzą w przyzwyczajenia, a przyzwyczajenia w ciągły brak zaufania wyniesiony tym samym dosyć wysoko w hierarchii ważności, nieważności, a jednak... na podwyższenie.

Dla złagodzenia objawów stresu funkcjonalnego, dobudowano im otwarte przestrzenie zwane balkonami, tymczasem one nadal w klatkach przywierają do ścian, bojąc się wychylać. Kiedyś było inaczej, były pewne nienaruszalności swoich małych tajemnic życia rodzinnego, jednak odkąd odkryły, że cywilizacja to zdradzieckie urządzenia, które dostosowują się do warunków  i proponują im podaż, zależną od ich ciekawości... teraz nawet dom wydaje się działać niekorzystnie, wręcz zabija w nich chęci do kreowania własnych popytów.

Szczury uciekają więc w kanał. Ich jedyne, naprawdę własne miejsce to sny. Ale czy na pewno? Nie koniecznie. Tam bowiem są wentylowane mikroplastikiem, karmione nim przez każdy otwór w ciele. Szczury przesiąknięte sztucznością bez przerwy obalają starych i szukają nowych przywódców, kogoś kto pokaże im jak w tym żyć, gdzie stawiać stopę żeby przetrwać.

A po co? Nie wiadomo.

 

 

Edytowane 19 Lutego przez Natuskaa (wyświetl historię edycji)

[ViennaP]

@Natuskaa  bo chcemy być wolni, a zarazem szukamy kogoś, kto pokaże nam jak mamy żyć. Ale czy wtedy będziemy wolni? Tekst bardzo na TAK. Pozdrawiam. :)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To dosyć interesujące, szczury żyją w społeczności, wyznaczają sobie w nich role, tam chyba nawet przywódca nie jest wolny. Poza stadem, czy poza nim jest... wolność?

 

Dziękuję za odniesienie się do tekstu

Pozdrawiam :)

 

[ViennaP]

@Natuskaa co do szczurów to za bardzo nie wiem, ale ludzie są istotami społecznymi. Społeczność pomaga nam przeżyć i żyć, równocześnie musimy dostosować się do szeregu zasad społeczności, w której żyjemy. Co w jakimś stopniu ogranicza naszą osobistą wolność. Czyli... coś za coś, prawda? 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Społeczności są zwykle podobne, przydzielają role poszczególnym jej członkom, ustalają hierarchię osobników mniej i bardziej wartościowych. Kury mają kolejność dziobania, papugi z tego co obserwuję na moich dwóch, też mają taką kolejność, najpierw je jedna, a potem druga, nigdy na odwrót. 

Jesteśmy bardzo podobni do innych społeczności. 

Szczerze, o szczurach bym chętnie poczytała więcej, ale nie znajduję ciekawej literatury, a dlaczego bym o nich poczytała? Bo mnie ten film zainteresował. Ich ufność i poświęcenie (dla jakiegoś najważniejszego osobnika).

A co do ludzi, to już wielu próbowało uciec ze społeczeństwa, z narzuconych im ról i zasad. Wygląda na to, że jest tylko kilka sposobów, ale żaden z nich nie daje stu procentowej satysfakcji, bo trzeba zejść trochę na ubocze, a tam czasami jest ciężko i samotnie.

 

Miłego wieczoru życzę :)

 

 

 

[ViennaP]

@Natuskaa  racja. No i jak mówi pewne życiowe przysłowie: w kupie raźniej. ;) Dziękuję i również życzę uśmiechniętego wieczoru. :) 

[Corleone 11]

@Natuskaa

   Bardzo interesujące jest to Twoje (szczurze... NIE)/szczurzenie. Przeczytałem z Przyjemnością.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

   Pozdrawiam serdecznie. 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może to komplement, a może mi się wydaje. Dziękuję , że jesteś i cytasz :)

 

Pozdrawiam

[Corleone 11]

@Natuskaa 

   To zasłużony komplement.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Skąd wątpliwość?

   Tak: jestem i czytam.

   Pozdrowienia.