Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Nata_Kruk zmienił(a) tytuł na Tak, przy okazji
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.. czyli.. życia.. domniemam.. :) To my musimy wzmacniać koloryt, zawsze...

                                   Dziękuję @andrew

 

@mariusz ziółkowski ... Mariusz, czasem tak... i nich błyszczą, razem w "iskierkami"

                                  na niebie.... :) Dziękuję

 

@Manek ... w to nie wątpię, poza maleńkimi wyjątkami... :) Dzięki.

 

@Stary_Kredens ... dostawiłam myślnik w cytacie. W tym wersie jest prawidłowy rytm,

żeby było.. zagada... musiałabym napisać, gdy czerń zagada... ale "gdy" jest już wyżej,

zatem, musi być.. kiedy czerń gada.  Przyjdzie czas też na żniwa... ;)

Miło mi, że to była przyjemność. Dziękuję.

 

@andreas ... "potworki myśli".. to Ala... u mnie zostały.. potworki i.. myśli sklejone... :)

             Ajaj.. tych bezmyślnych chyba nie zliczymy... :)) Dzięki za obecność.

 

@Rafael Marius ... Rafaelu, zawsze jest jakaś.. stara.. i ciągle w zanadrzu.. nowa. Dzięki.

 

 

Wdzięczna za zostawione słowa.. ślę Wam.. pozdrowienie.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Jacek_Suchowicz... Jacku,  :)

 

zasmakowałam, trudno powiedzieć,
jest właśnie tak, jak tutaj piszesz.
czasami siła słowa jakiegoś,
potoczek myśli w mą głowę niesie.

 

a wtedy leci, nie wiedzieć czemu,
ale natychmiast chce się zapisać,
i tak się tworzą komenty z rymem,
niekiedy nawet i nowy wierszyk... :)

 

Dziękuję i pozdrawiam.

 

@Magda1973 ... dziękuję.

@iwonaroma ... sorry, że dopiero teraz... :) dziękuję.

@Czarek Płatak ... dziękuję.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...