Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

(Głodny księżyc)

 

Pod imieniem Eulalii, czyli „Dobrze mówiącej”,  –

Jedno z imion Ciotki. – Czyż dlań komplementu słońce?

Pod imieniem Modesta, więc „Z umiarem” „Skromnego”.

Pod znakiem Lwa, symbolu dla silnego, odważnego.

Pogoda dość mroźna przy jej ostatniej łagodności. –

Czujnyż indiański obserwator zza egzotyczności?

Dla ciała błysnęła mi znakiem na dziś dzień choroby.

Przejdzie jak wiele? Czy jak któraś musi między groby?

Ale „póki my żyjemy”, póki ja jeszcze żyję,

Niech stan ciała może przejściowy mi duszy nie wyje! [1]

A tu pan polityk powiedział, oraz ludzkie trendy... –

I choćby pełni, żeby mieć pretekst uciec którędyś.

To był sen? a może nie? czyżby jedynie marzenie?

Wielka woda – morze „nieżywe”-„pustynne”, stworzenie

Jeśli jakieś, a przecież zapewne wśród tych mas wody,

Skryte za płaszczem nieożywionej ciało przyrody.

Przyszedł mi do głowy mikry kryl i wielki wieloryb,

Nieukazujący się i nienależący do ryb...

Samotny we śnie, wołam w głębię bądźże pozdrowiony

Patrząc czy mi pustka odpowie znakiem utęsknionym.

I „głębia” odpowiedziała: drryyy – dość zaskakująco,

Na znak straszliwy, że dzień i spanie ma się ku końcom.

 

PRZYPIS

[1] Chodzi o wyjedzenie jak w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza „rosa oczy wyjje”, a nie o wycie.

 

Ilustrował program „Imagine”, pod moje dyktando.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Marcin Tarnowski
usunięcie literówki (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marcin Tarnowski powiem że  piszesz ...

"Zawile" są wiersze które czytasz i jest bęc wiesz o co chodzi, twoje treści rozwijają myśli wolno ...nie piszesz ", prościutko" komentarz z przymrużeniem oka..

Całkiem serio... treść do poczytania, posiedzenia przy nim 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz nie daję kolców  abyś się ranił ale po to,  byś wiedział,  że mam się czym bronić nie chcę budować  czegoś z pozorów zbuduję od nowa  tak  ale z tego  co sama wybiorę   Bardzo dziękuję!    @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...