Rainer Maria Rilke -Opadłaś z sił? Cichutko Cię zabiorę (Bist Du so müd? Ich will Dich leise leiten)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Opadłaś z sił? Cichutko Cię zabiorę.

Ten zgiełk, mnie też już dawno rozsierdza,

Porani nas pod czasów tych naporem.

Spójrz, tam dokąd drżąc idziemy, za borem, 

Czeka już wieczór jak jasna twierdza.

 

Chodź ze mną więc, nie wzbudzi podejrzenia

Twa piękność, nie dowie się poranek .. 

Twa woń jak wiosna poduszki przemienia:

Ten dzień potargał wszystkie me marzenia, -

Ty zaś, w nowy upleciesz je wianek.

 

I Rainer:

Bist Du so müd? Ich will Dich leise leiten

Aus diesem Lärm, der längst auch mich verdross,

Wir werden wund im Zwange dieser Zeiten.

Schau, hinterm Wald, in dem wir schauernd schreiten,

Harrt schon der Abend wie ein helles Schloss.

 

Komm Du mit mir. Es soll kein Morgen wissen,

Und Deiner Schönheit lauscht kein Licht im Haus ..

Dein Duft geht wie ein Frühling durch die Kissen:

Der Tag hat alle Träume mir zerrissen, –

Du, winde wieder einen Kranz daraus.