Kwiaty Polskie

[Łukasz Jasiński]

Kwiaty Polskie*

 

Tak bardzo zranieni, schowani przed światem,

głębokie stygmaty jak ciernie wolności -

tym właśnie żyjemy, jesteśmy już kwiatem:

 

nektarem hiacynta i skromną maciejką 

i cichą konwalią i groszkiem pachnącym 

i białą piwonią i szarą pigmejką 

 

i czarną gerberą: charyzmatem - śmiercią,

aurą nad grobem jak cienie godności,

tym właśnie żyjemy, jesteśmy już ćwiercią.

 

*więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:

 

Łukasz Jasiński (styczeń 2025)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 1 godzinę temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

Z góry uprzedzam fakty: pierwszy wers w trzeciej zwrotce celowo zgrzyta - średniówka - jest to środek stylistyczny, aby czytelnik mógł coś przełknąć...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 3 godziny temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Hiacynt jest męski, to nie jest kobieta, czyli nektarem hiacynta albo hiacyntu albo hiacyntów :)

[Leszczym]

@Łukasz Jasiński Kolega jest dobrym poetą, naprawdę dobrym !!

[Łukasz Jasiński]

@violetta

 

Poprawiłem błąd gramatyczny, inspiracją były dla mnie "Gdzie są kwiaty" autorstwa Petera Seegera i Wandy Sieradzkiej, także: "Kwiaty polskie" - Juliana Tuwima, jeśli ktoś nie ma o czym pisać - należy szukać inspiracji.

 

Łukasz Jasiński 

 

@Leszczym

 

Oj, mój drogi panie, nie tak dobry: pani Wiola zauważyła błąd gramatyczny...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 1 godzinę temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Łukasz Jasiński ale ten błąd miał większy sens niż obecny brak błędu :)) Ale to moja taka opinia...

[violetta]

@Łukasz Jasiński czytałam wnuczce Tuwima i lubi słuchać, jest sama skowronkiem, wszyscy jej czytają Tuwima, a ma 3 miesiące:)

[Jacek_Suchowicz]

proponuję zredukować i  -za dużo można się obejść bez i

 

a może jesteśmy niczym słoneczniki

królują nad polem a u stóp ich nicość

z tarczy zrzucają na to życie marne

promienie dobroci i nadziei ziarno

:))

 

 

Edytowane teraz przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

@Leszczym

 

Nie, teraz jest poprawnie: rodzaj męski i żeński w liczbie pojedynczej, natomiast: kwiaty są porównaniem (personifikacją), jeśli patrząc na całokształt - wiersz metaforycznie jest o przemijaniu nowego pokolenia i nawiązaniem do tradycji słowiańskiej - antywojennej, powiedzmy sobie szczerze: Słowianie to lud osiadły i rolniczy i jako Polacy często musieliśmy bronić Polski, nawet teraz Polacy nie wyrażają zgody na wysłanie Wojska Polskiego na Ukrainę, de facto: do współczesnej Chazarii.

 

Łukasz Jasiński 

 

@violetta

 

A nie lepiej - "Lokomotywę" - para buch i koła w ruch? Jeśli popełniłem tylko jeden błąd, to: wcale nie jest tak źle, zresztą: bardzo rzadko u mnie czytelnicy znajdują błędy, nieprawdaż?

 

Łukasz Jasiński 

 

@Jacek_Suchowicz

 

Niestety, nie, likwidując - "i" - musiałbym jednocześnie zlikwidować średniówkę, sylabotoniczność, rytmikę i melodyjność, de facto: wiersza nie można byłoby wtedy śpiewać - cały wiersz musiałbym wyrzucić do kosza, natomiast: pani Wiola ma rację - błąd gramatyczny jest również błędem merytorycznym - każdy językoznawca jej przyzna rację.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 57 minut temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[kollektiv]

@Łukasz Jasiński wiersz o kwiatkach, lekko pękaty ale "jesteśmy już ćwiercią" - mega!

[violetta]

@Łukasz JasińskiPewnie też będę czytać jej lokomotywę:)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

do takich zbrodni bym nigdy nie namawiał ale można tak przeredagować aby zachować średniówkę i rytm pozbywając się i  chyba, że to i jest np. zabiegiem spowalniającym 

Pozdrawiam

[Łukasz Jasiński]

@kollektiv

 

Zastosowałem następujące środki stylistyczne: sylabotoniczność, tonację, średniówkę i sylabiczność, otóż to: "nektarem hiacynta i skromną maciejką" - to: 3/3 - 6 - 3/3 - 6 - razem to: 12 - 6 (tutaj jest średniówką) - 6 - na końcu rym żeński, naprawdę: język polski to jeden z najtrudniejszych języków na świecie, a co dopiero jest zdobyć umiejętności pisania wierszy w stylu klasycznym, mama nadzieję, iż teraz nikt nie będzie miał do mnie pretensji o to - nikomu nie pomagam, dalej: w drugiej kategorii są wiersze białe i one muszą mieć jakiś środek stylistyczny - obowiązkowo przenośnię i przerzutnię - inaczej wychodzi zwykła proza pod maską wiersza, jeszcze niżej w kategorii są wiersze alternatywne i eksperymentalne, najtrudniejsza jest proza poetycka, oto przykład:

 

To kolory serca

 

Nie wiem jak: ty - to po prostu

to wszystko widzisz - widzisz pewnie ulicę,

ona bije jak w tytule prozy

 

poetyckiej: rolnicy, kobiety i górnicy

i taksówkarze, uczniowie i ci najbardziej źli -

mężczyźni

 

chodzą bardzo smutni i ciągle piją czystą:

wódkę za wódką: czego wy szukacie - śmierci

ojczyźnianej?

 

Łukasz Jasiński (listopad 2020)

 

Środki stylistyczne: aluzja, przekierowanie, powtórzenie, przerzutnia, akcent, dygresja i puenta

 

Łukasz Jasiński 

 

@Jacek_Suchowicz

 

Tak, spowalniającym i aby był układ taki: 3/3 - 6 - 3/3 - 6 i razem - 12 i likwidując w jakimś wersie dwa - "i" - trzeba będzie znaleźć jakieś słowo na dwie sylaby, tym samym trzeba będzie zlikwidować średniówkę, są dwie możliwości: 2/3 - 5 - 4/3 - 7 i razem - 12 lub w odwrotnej kolejności.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 11 minut temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

@Jacek_Suchowicz

 

Trzeci wers nie ma średniówki 

 

Łukasz Jasiński 

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki znam zamysł ale pomysłów jak zawsze tysiące....:)

Edytowane 1 minutę temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[kollektiv]

@Łukasz Jasiński  trochę o kwiatkach, trochę o przemijaniu, ale ostatnie zdanie przenosi ten wiersz w rejon eksploracji językowych w sposób bardzo obiecujący. Można tylko zachęcić Autora, żeby zrezygnował z tej matematyki, odrzucił, ostatecznie ją pogrzebał i zaczął pisać, jak artysta.