Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Opracowanie natury psychologicznej


Rekomendowane odpowiedzi

Zerknąłem, bo i ja zerkam w opracowanie natury psychologicznej. A tam – jak łatwo się domyśleć – całe spektrum spraw psycho zupełnie nie logicznych. A tam gubi się autor za tym mędrca szkiełkiem i okiem, ponoć nawet bez serca. A tam autor być może za mało doświadczony, zbyt niepisarski, może niepiśmienny nawet, ale z całą pewnością oko jakby nie takie, a w szkiełku – cóż, zdaje się brakuje tych kilku ważnych dioptrii. Zresztą – jak nam wszystkim tutaj – każą autorowi patrzeć szerzej, a on – jak my wszyscy – cóż, szerzej nie widzi. Oj, szerokie to jego niewidzenie. Szerokie i głębokie nawet. Zastanawiające nawet bardziej niż sprawy, o których stoi napisane. Ale nawet jeśli szerzej dostrzega, no to cóż – jak my wszyscy – tego szerzej zupełnie nie umie wyrazić. Albo może jako zagoniony w któryś ze ślepych kątów nie ma na to czasu? Słowa to jednym słowem ciężka historia, która notabene zawsze ciężką była. Jedna z najcięższych. Wiemy już, bo już wiemy, bo wiemy doskonale, że co jak co, ale ze słów no to dużo potrafi wyparować, w dodatku w bardzo nieokreśloną przestrzeń.

 

Warszawa – Stegny, 15.01.2025r.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Domysły Monika Tak, życie takie. Choćby pisarza, ale nie tylko. Bynajmniej nie tylko. I serio tak bywa że im więcej napisane tym bardziej nie wiadomo o co kaman. Też tak mam. I też tłumaczę, że nie jestem tym tysiącem swoich wierszy, a pierwszej swojej książki wręcz nie lubię, bo nie lubię. Za długo ją pisałem i w ogóle umknęła mi właściwie myśl przewodnia. Albo za bardzo chciałem ją dopisać. Jestem zdania, że książkę no to powinno się generalnie w miesiąc machnąć, coś poprawić ale nie za dużo, sprzedać bo przecież liczy się sprzedaż, a potem co innego. No ale to teoria jest, a praktyka rozdaje niekiedy zupełnie inne karty...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Leszczym Nie lubisz pierwszej książki ...czas machnął ci refleksją. Dorosnąć nie wiem czy to znaczy to samo co zmądrzeć

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ale z perspektywy tu i teraz, przeszłość wydaje się taka "niedopracowana" ...nie chce radzić ale gdyby to uznać za drogę od - do (teraz) - ciekawe czy byś powiedział ...kurde ale bym to teraz "machnął" !! 

Wiesz myślę że to jest taki ... Biały Kruk - twój 

Pierwszy krok .. 

Jesteś w słowach choć to nie jest twoja tożsamość...a może jest 

I to jest fascynujące bo wiesz że oni nigdy nie będą pewni

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Leszczym :) wszyscy jedziemy na tym samym wózku - w drodze do samopoznania.

I to jest niestety, albo stety - cholernie poważne. Nikt za nas tego nie zrobi, tj. nikt nie będzie za nas szukał, dociekał.

Ale to może dobrze, bo przecież nie lubimy, jak ktoś nami dyryguje:) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Leszczym :) jedni nie piszą drudzy piszą :) Samopoznani mogą robić co chcą :). Niektórzy od razu ewakuują się z tego padołu ziemskiego, inni zostają 'bo coś tam' ;)

"Przed oświeceniem rąbać drwa, po oświeceniu rąbać drwa" - uwielbiam ten cytat 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • My   A teraz chciałbym o nas trochę opowiedzieć; Uwaga, będę szczery. Zmyślać nie zamierzam, Tym bardziej, że nie o to chodzi tutaj przecież, I żeby wyobraźni z życiem nie pomieszać, Spróbuję ją powstrzymać. Tak na marginesie, Mam prośbę. Jakiś hałas wyjść stąd nie zamierza.   Słyszycie? Nie cierpimy zakłócania ciszy; Pozbierać przez to myśli nie da się w ogóle,  Emocje przemawiają… Ktoś bez przerwy krzyczy? Cichutko. Przecież umysł zaraz eksploduje; Trzymajcie się, neurony. To nie lada wyczyn... Raptownie dźwięk za dźwiękiem wbija się i kłuje... Ucichło? Och, nareszcie, mogę mówić, przy czym, Mój umysł za tę ciszę wkrótce podziękuje.   Działamy, mniej lub bardziej, zawsze rutynowo, I poprzez ciągłe zmiany łatwo nas rozproszyć. Staramy się maskować, być jak wy, wiadomo... O ludzie! Jakże często przez to mamy dosyć. Ratować chcą się mózgi, żeby znów być sobą, Dlatego, gdy na meltdown prawie się zanosi, Efekty bodźcowania na wierzch z nas wychodzą, Rujnując posklejany tu i tam neurotyp.   ---  
    • @Jacek_Suchowicz no nie inaczej... "zawodowo"  to wierszem skwitowałeś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Leszczym powiedzmy, że przybilismy sobie piątkę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Triengel Bohater swojego losu ...cios za ciosem a nogi choć umęczone to jednak nadal stoją . Trudno o motywację...raczej trudno tu o "słowo klucz" typu.... dasz radę pozbierać życia kawałki w jedną mozaikę. Raczej jest już postawa " w nic pozytywnego nie uwierzę" A jednak się połaszę, każda beznadziejna sytuacja ma tak zwane wyjście "ewakuacyjne"  Każdy element przeszłości to dziś twoja siła napędowa, absurdalne wiem ...doświadczenia tak mogą połamać że głowa mała. Trudno tu o receptę, ale jest tu jeszcze siła.   
    • Noce pełne miłości, wbrew smutkom niechcianym, zawsze niedokończone zapadają w pamięć. Stają się legendą w nurcie zwykłych zdarzeń; rozdartym wspomnieniem snem spełnionych marzeń. Inspiracją wierszy, westchnieniem ukrytym, różową tęsknotą w monotonnym życiu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...