Zima stulecia

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W zimie stulecia też takie były, gdy wiatr stworzył taką zaspę. Widziałem na zdjęciach pociągi całkowicie zasypane, tak że ich nie było widać.

[Nefretete]

@Rafael Marius

Otagowałeś wiersz: no cóż, rok 1979 był wtedy dla mnie, jako dwulatka oczkami nieświadomy. Coś jednak przetrwało w rejestrze wspomnień na wagę złota...

Zimą stulecia wciąż pozostaje, choćby z nabytych doświadczeń wyciąga to linia.

 

Pozdrawiam cię

[M_arianne]

Zimy stulecia nie da się zapomnieć.

Poprzemarzaliśmy niechcący :[

 

 

 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To prawda, choć było potem jeszcze kilka innych całkiem solidnych.

 

Dla mnie też pamiętna, bo 1 stycznia 1979, umarł mój dziadek w hospicjum pod Warszawą. To miejsce było odcięte od świata. Dojeżdżały tylko transporty wojskowe z jedzeniem i lekami. Wielu chorych zmarło i nie można było ich pochować. Leżeli w kostnicy aż do wiosny.
Potem zakopali ich wszystkich razem bezimiennie w zbiorowej mogile.

 

On był prawdziwym pechowcem, nawet zszedł z tego padołu łez i płaczu w złym momencie.

 

Dziękuję za ciekawy komentarz.

 

 

Edytowane 3 godziny temu przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To faktycznie byłeś zbyt mały żeby pamiętać. Ciężkie czasy dla małych dzieci.

Zawsze coś w podświadomości pozostaje,

 

 

Tak trwa we wspomnieniach starszych również dla młodych, którzy porządnego śniegu na nizinach nigdy nie widzieli.

 

Dziękuję za serduszko i ciekawy komentarz.

 

 

Edytowane 3 godziny temu przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)