przez przyjaciół zdradzany
wrogów co mu złorzeczą ścigany
któremu nadzieje podstępem odebrano
wiarę bosymi stopami wrzaskliwej gawiedzi rozdeptano
serce stalowymi łańcuchami wyrwano co kochać pragnęło umiało
tylko gwiazdy nad jego losem zapłakały
sił ostatkiem wstał
wbrew wszystkim wszystkiemu
sobie i tym drugim wybaczył
powoli przed siebie
na nowo kroczył
ten co żadnego słowa kłamstwem nie złamał
ślepca nie pytał o drogę
głuchego nie witał dobrym słowem
przez przyjaciół zdradzany wrogów co mu złorzeczą ścigany
któremu nadzieje podstępem odebrano
wiarę bosymi stopami wrzaskliwej gawiedzi rozdeptano
serce stalowymi łańcuchami wyrwano co kochać pragnęło umiało
tylko gwiazdy nad jego losem zapłakały
sił ostatkiem wstał
wbrew wszystkim wszystkiemu
sobie i tym drugim wybaczył
powoli przed siebie kroczy
@Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym.
Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
i tak będzie co jakiś czas w coś nas logują gry gospodarcze handel sumieniem a w zapowiedziach gierki wojenne w których się można do chmury przenieść ktoś proponuje wciąż jakieś gierki lecz każdy z nas ma komputerek z giga bitami szybkością wielką czy to co dobre sobie wybierze pozdrawiam
Przez BITTERSUITE · Opublikowano
Przez piąteprzezdziesiąte · Opublikowano
Przez piąteprzezdziesiąte · Opublikowano
Przez FaLcorN · Opublikowano
