wątpliwość

[Jacek_Suchowicz]

Chwilowo wzrok zatrzymał, stęchlizną obrzucił,
rozpełznął niczym asfalt w zakątki najgłębsze
w piwnicy, w której rzadko można spotkać ludzi,
niesyty światłem półmrok co zawłaszczył przestrzeń.

Zagrzebał jak w pierzynie, gdyż parchem pokryte,
tęsknotą wygłodniałe i łase na dotyk.
Śmierdzące nędzą samce oznaczyły przy tym,
fragment każdej ściany - nocne marki koty.

Obdarował przyjaźnią spod trójki staruszkę.
Cuchnącą i brudną odzianą w łachmany,
żer znajdom przynoszącą, miast do ludzi uciec,
w ubóstwie swym pijącą wodę wraz z muchami.

Wątpliwość targa sercem, a bezradność złości;
czy włada tu egoizm, czy pełnia miłości?

 

2010

[poezja.tanczy]

@Jacek_Suchowicz

Bo co władztwo, na rodzaje

to czasami, się przydaje

 

Właśnie. 

Pięknie płyniesz w tym wierszu

I mądrze, przy okazji

M.

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki - to mądrze to rzeczywiście przy okazji:))))