Ella Wheeler Wilcox - Samotność (Solitude)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Śmiej się, a świat będzie się śmiał z tobą;

Zapłacz, a płakać będziesz w samotności.

Bo smutna stara Ziemia radości dużo nie ma

Lecz kłopotów ma duże ilości.

Śpiewaj, a wzgórza odpowiedzą;

Westchnij, a w powietrzu się rozpłynie;

Bo chętnie echo karmi się uciechą,

Lecz od troski marnie ginie.

 

Raduj się, a ludzie będą lgnęli;

Rozpaczaj, a się rozproszą;

Chcą pełnej wartości twych przyjemności,

Lecz twego bólu nie znoszą.

Ciesz się, a przyjaciół będzie wielu;

Smuć się, a nikt nie zechce nim być, -

Z radosną miną wypiją twe wino,

Lecz gorycz życia samotnie musisz pić.

 

Ucztuj, a wypełnią się twe komnaty;

Pość, a świat minie cię tym skorzej.

Wygrywać i darzyć, to pomaga żyć, 

Lecz nikt ci pomóc umrzeć nie może.

W salach rozkoszy dla licznych kompanii

są rozległe pomieszczenia,

Lecz jedno za drugim musimy pójść długim

I wąskim tunelem cierpienia.

 

I Ella (1883):

Laugh, and the world laughs with you;

Weep, and you weep alone;

For the sad old earth must borrow its mirth,

But has trouble enough of its own.

Sing, and the hills will answer;

Sigh, it is lost on the air;

The echoes bound to a joyful sound,

But shrink from voicing care.

 

Rejoice, and men will seek you;

Grieve, and they turn and go;

They want full measure of all your pleasure,

But they do not need your woe.

Be glad, and your friends are many;

Be sad, and you lose them all,—

There are none to decline your nectared wine,

But alone you must drink life’s gall.

 

Feast, and your halls are crowded;

Fast, and the world goes by.

Succeed and give, and it helps you live,

But no man can help you die.

There is room in the halls of pleasure

For a large and lordly train,

But one by one we must all file on

Through the narrow aisles of pain.

[Sylwester_Lasota]

Zmieniło się chyba tylko tyle, że jest coraz więcej takich, którzy chcieli by pomagać umrzeć... w różny sposób.

Kolejny świetny wybór wiersza i doskonałe tłumaczenie.

 

Pozdrawiam

 

[Andrzej P. Zajączkowski]

Tak, to brzmi dziś nieco dwuznacznie w obu językach. - But no man can help you die. - nie da się jednakże przełożyć inaczej. Być może oksymoron "pomóc umrzeć" jeszcze nie istniał jako synonim mordu, a może Ella, będąc dobrym człowiekiem, w ogóle o tym nie pomyślała.

 

Dziękuję za zainteresowanie i również pozdrawiam  

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja to odbieram nieco inaczej. Konkretnie w tym sensie, źe bez znaczenia w jaki sposób umieramy, czy z czyjąś "pomocą", czy sami z siebie, jesteśmy w tym momencie w jakiś sposób osamotnieni. Nikt nie zrobi tego za nas, nikt z nami nie przejdzie na drugą stronę przez symboliczną bramę. Tak to mniej więcej rozumiem. Niemniej dosłowność tego stwierdzenia nasuwa na myśl to, o czym wcześniej napisałem. Myślę, że jej świat nie dopuszczał jeszcze do świadomości takiego pojęcia jak eutanazja, albo spotykało się ono z zupełnym niezrozumieniem/odrzuceniem.