stary świat

[Natuskaa]

w tym starym budynku

różne stare przedmioty

przyciągają stare oczy

 

niedzisiejszy sprzedawca

oprowadza swoich gości

gdzie stoją toporne stoły

na nich kryształowe wazony

i kruche filiżanki w kwiatki

a ściany zdobią pejzaże

konie lasy lub cyganie

 

stare zamierzchłe czasy

pachnące mocną starością

starych melodramatów

 

choć sklep jest ogromny

nie czuje się w nim zimna

bo gości tulą dywany

narzuty zasłonki do ziemi

ogromne żyrandole

na czterdzieści żarówek

i Jezus ukrzyżowany

 

stary kot przechadza się

ostrożnie po starej kanapie

aż znajduje starą dziurę

 

on wie że pod warstwą

kurzu i wszelkich historii

jest jedna wygięta sprężyna

która go przytrzymuje

w błogim i przyjemnym

śnie ponad innymi snami

że tam dobrze jest odpocząć

 

zanim znów jakiś stary głód

swoimi starymi sztuczkami

zaburzy jego cichą starość

[egzegeta]

Retrospekcja jako żywa;

lubię te tematy, bo sam coraz częściej do nich wracam.

Pozdrawiam.

[iwonaroma]

Klimatycznie, a na koniec z mocną puentą. 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zastanawiam się, czy w ogóle istnieje coś takiego jak czysta retrospekcja, skoro umysł wciąż nadbudowuje doświadczeniami... Ale to nie czas na filozofowanie.

Miło, że temat przypadł do gustu.

 

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam :)

Tak właśnie chciałam, żeby było... klimatycznie.

Uśmiecham się w odpowiedzi :)

 

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam.

[Rafael Marius]

@Natuskaa

Unosi atmosferą spokoju, aż do momentu pojawienia się nieproszonego gościa, potrzeby domagającej się swego.