Odpływanie

[Katie]

   Dwa nastroje przenikają w sobie ból i miłość, radość i strach, brwknie mi nadzieji już na lepszy czas.   

Ból mnie rozbiera, strach przenika, a radość ze mną tańczy. Boje się przyznać, że te nastroje są jedynie w mojej głowie rozrzucają mnie na kawałki nie pozwalają mi utrzymać harmoni.

   Rzucam się krzycze drę się w niebogłosy myśląc czy natrzedł już ten czas? Wzrasta we mnie strach ale też uczucie odetchnięcia, marzę aby się rozpłynąć zniknąć... 

     ...ale nie odejde powróce w harmoni. Powróce lepsza, silniejsza, lekka niczym ptak, piękna jak zachód słońca nie zapomniana jak spędzony wspólnie czas. 

 Niestety nie ujrzysz mnie, nie dotkniesznie usłyszysz, możesz jedynie rozpłynąć się ze mną, zniknąć jak dziecięce szczęście w nas i już nie będzie zagrażać nam ból ani strach.   

Będziemy tylko my, zachód słońca i przyjemny chłodny wiatr.~999

Edytowane Niedziela o 14:15 przez Katie (wyświetl historię edycji)

[UtratabezStraty]

@Katie , ciekawie jest poczytać o tego typu uczuciach. A czy myślałaś o tym, żeby zrobić krótsze wersy? A może właśnie takie długie wersy spełniają jakąś funkcję w tym wierszu... .

[Łukasz Jasiński]

@UtratabezStraty

 

To nie jest wiersz, tylko: osobista notatka - zapisek i brakuje dwóch przecinków.

 

Łukasz Jasiński 

 

@UtratabezStraty

 

Nawet jak powyższą prozę zamieni się w wiersz - to "wiersz" też nie będzie wierszem, będzie brakowało środków stylistycznych i znajdą się tutaj ludzie, którzy "wiersz" będą z powrotem w komentarzach ubierać - w prozę - wskazywać punkt wyjścia.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane Niedziela o 08:35 przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Interpunkcja leży. 

[Leszczym]

@Katie Na mój gust bardzo fajnie ulepione dwa zdania :)) 

[Katie]

@Łukasz Jasiński @UtratabezStraty Nie zamieściłam pełnego wiersza na początku. Mogłabym prosić o ponowną ocene i podanie ewentualnych błędów. 

[Łukasz Jasiński]

@Katie

 

Powtarzam: to nie jest wiersz, tylko: proza i do tego pełna błędów interpunkcyjnych i poligraficznych - u mnie pani znajdzie zwykłe rymowanki, poezję klasyczną, wiersze białe i prozę poetycką, nie wspominając już o opowiadaniach, nowelach, esejach, recenzjach i artystycznych fotografiach.

 

          Dwa nastroje przenikają w sobie ból i miłość, radość i strach, braknie mi już nadziei na lepszy czas.   

          Ból mnie rozbiera, strach przenika, a radość ze mną tańczy. Boję się przyznać, że te nastroje są jedynie w mojej głowie - rozrzucają mnie na kawałki i nie pozwalają mi utrzymać harmonii.

          Z boku na bok rzucam własne ciało, wewnątrz mam huragan, wrzeszczę - drę się wniebogłosy - myśląc czy nadszedł już ten czas? Wzrasta we mnie strach, a także: uczucie odetchnięcia, marzę, aby rozpłynąć niczym mgła - zniknąć... 

          Nie odejdę, wrócę w harmonii, wrócę jeszcze lepsza, silniejsza, lekka niczym ptak, wrócę piękna jak zachód słońca - niezapomniana jak wspólnie spędzony czas. 

          Niestety, nie ujrzysz mnie, nie dotkniesz i nie usłyszysz, możesz jedynie rozpłynąć się ze mną - zniknąć jak dziecięce szczęście i już nie będzie zagrażać nam ból i strach.   

          Będziemy tylko my, zachód słońca i przyjemny, chłodny - wiatr...

 

Tak powinno być...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane Niedziela o 17:22 przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[UtratabezStraty]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Domysły Monika]

@Łukasz Jasiński @UtratabezStraty  

Jak ochoczo ruszyli Panowie do pomocy...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sympatyczny gest ...

Oby Katie jeszcze coś nam tu wydała

[Łukasz Jasiński]

@Domysły Monika

 

W moim przypadku: spełniam obowiązki, mój rocznik - osiemdziesiąty, jestem po ogromnych przejściach i to nieudacznikom nie w smak, Moniko, zaraz ci powiem jak to wygląda w praktyce...

 

- A on ma mieszkanie, a ja nie mam - chcę mieć to samo co Łukasz!

 

A wojsko na to:

 

- Przecież Łukasz nic nie dostał za darmo, sam wywalczył! Pracował, pracował i pracował i zasłużył na lokal socjalny!

 

A co, Moniko, dużo wyżej cenię Wojsko od Policji i obie firmy mają wobec mnie respekt, proste i logiczne?

 

Łukasz Jasiński 

[Domysły Monika]

@Łukasz Jasiński logiczne, logiczne..

Mentor Łukasz Jasiński... Sporo możesz nauczyć 

[Łukasz Jasiński]

@Domysły Monika i

 

I tu jest właśnie problem, jako minister Edukacji Narodowej - odebrałbym prawa nauczania starym babom, co one właśnie robią? 

 

Łukasz Jasiński 

[Domysły Monika]

@Łukasz Jasiński uczą trudnej sztuki przetrwania .... Pan panie ministrze wrzuciłby jakiś poemat z sensem...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz jakiś lekki co trud dnia umili ?