w co wierzę

[Kasia Koziorowska]

brak kontaktu ze światłem

zewnętrznym

brak miłości która mogłaby przypominać

o szczęściu

parę wyrzutów

zadanych z premedytacją

przez brak poruszeń

zderza się z innymi planetami

 

tęskniłam za marzeniami

dostatecznie długo

aby odszukać brakujący element

rodziłam się dość

często

aby udobruchać słowa

oswoić ciężar obumarłej ziemi

 

wysiadam

na najbliższej stacji

czy smutek jest wszystkim

co chcesz mi powiedzieć

 

pragnę wyrzec się krwi

płynącej leniwie

pod prąd

usiłuję zapomnieć o własnym odbiciu

w lustrze sprzedać dotyk

pozbawić ciało samotności

 

doszukałam się

w twoich pragnieniach odrobiny

czułości

czy Bóg jest wszystkim

w co wierzę

[Wędrowiec.1984]

@Kasia Koziorowska Na początku myślałem, że to zupełnie inny utwór od kilku poprzednich, ponieważ czytając pierwsze strofy, takim właśnie zdaje się być. Później fajnie wracasz do "swoich" klimatów. Podoba mi się to.