Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za pozytywny odbiór i serduszko.

 

 

Ja też, ale może zajrzę zobaczyć na chwilę jak zdrowie pozwoli z ciekawości.

Pewnie trasa ta sama co zawsze.

 

A byłaś w Muzeum Sztuki Nowoczesnej?

Ja byłem, ale nie podoba mi się tam. Niezbyt ładnie zrobili.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak z zewnątrz źle wygląda, a w środku nie lepiej, ale ode mnie to tak blisko, że grzech nie zajrzeć.

 

Ja lubię współczesną jak najbardziej, ale wybiórczo.

Mam aktywną galerię w bloku obok to często oglądam.

Mniej więcej, co 2 tygodnie zmieniają.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I wielu ich tam można spotkać z całego świata od wieków.

U nas to raczej skromnie pod tym względem, a to muzeum przypuszczam żadnej różnicy nie zrobi. Nie ma tam atmosfery. Wszystko takie zimne. Bardziej jak w szpitalu, na biało.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za pozytywny odbiór i serduszko.

 

Ach jak lubię tę piosenkę, z moich młodych lat i nic się nie zestarzała jak wiele innych pana Jacka.

Zawsze na czasie.

To były świetny okres dla muzyki.

 

 

Sporo miałem z tego tematu na studiach. Chyba ze 3 egzaminy praktyczne musiałem zdawać.

 

Dużo chodzisz po centrum to spotykasz.

A trochę szczęścia też trzeba mieć.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pokora rodzi ciszę, uśmiecha się do złego, matka skrzywdzonego życia, czule głaszcze troski płaczące. Nawet gdy czas krwawi — nie zostawi blizny. Czasem w złości rozrywana, wybacza miłością. Uczy, chociaż boleśnie — życie prostuje linijką. Bywa, że daje lanie za winy jak rodzic. Samotna matka, bez ojca — kocha. Sama z dzieckiem z kłopotami walczy. Lecz gdy jej miłości się oddać — niestraszne żadne trudy. Kocham pokorę jak matkę własną Matki mam dwie — obie mnie kochają
    • Rzeczywiście  wygląda to jak upojenie jesienią, jakieś niezwykłe zespolenie z naturą na granicy dzikości:) podoba się:)
    • Mogłabyś meblować słowem. bo  masz dar pisania pięknych wierszy:)
    • Poruszający wiersz, bardzo sugestywnie przybliżyłeś cmentarny klimat i to pytanie dziecka, które  uderza swoją prostotą :):) pozdrawiam:)
    • @Berenika97 Dziękuję Ci bardzo. "Przystanek końcowy" jest balladą miejską, pełną grozy, depresyjności, mroku i lekkiego zapętlenia w czasie i przestrzeni.  Duch nie jest tak elegancki przypadkowo i nie bez powodu siedzi wśród wyrzutków i pijaków. Jest duszą dekadencką, której bliżej do formy upadku niż do norm społecznych. Jest w zachowaniu i wyglądzie odbiciem samego twórcy. Najszczerzej i najpiękniej wychodzi mi pisanie o śmierci. Taki już mój los. @tie-break Każdą formę artystyczną można przerysować lub zniszczyć jej odbiór. Dlatego też ja mieszam światy. Realny z metafizyką, piękno i zgniliznę, miłość i śmierć. Realizm i oniryzm.  Odbiorca często sam już nie wie czy jest to prawdziwa historia czy jedynie koszmar. Po napisaniu i ukończeniu utworu już nigdy do niego nie wracam i nie robię poprawek ani kontynuacji. Taką mam zasadę od początku pisania
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...