Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Człowieku,
boisz się bólu.
Czemu więc zadajesz go innym?
Człowieku,
boisz się śmierci.
Czemu więc skazujesz na nią innych?
Człowieku,
boisz się krzywdy ze strony innych ludzi.
Czemu więc to ty jesteś tym,
który krzywdzi innych?
Człowieku,
boisz się.
Świat, który stworzyłeś cię przeraża.
Czy to stąd wynika twa potrzeba zła?
Nie cieszy cię już świt
ani rosa na kwiatach,
ani szum liści na wietrze.
Uciekłeś w świat, którego znienawidziłeś.
Schroniłeś się w nim
za cienką zasłoną.
Czujesz się w nim bezpiecznie,
inni nie myślą,
ty też nie musisz.
Nawet jedna łza nie spływa po twej twarzy
na widok cierpiącego ptaka.
Nie odczuwasz już bólu
na widok ludzi znęcających się
nad bezbronnym zwierzątkiem.
To nie obchodzi już serca
nieczułego na wołanie.
Jeśli łzy,
to dla człowieka.
Ale czemu nie jesteś człowiekiem
dla wszystkiego co cię otacza?!

Opublikowano

Tak czytam komentarze i troche glupio wyszlo . Jest poczatkujaca ,nie zna sie wiec przyjmuje te komentarze z pokora . A gdy prosi o jakies propozycje to juz nie odpisujecie? nie wskazecie szegolow? o co dokladnie chodzi i czemu jest zle? jak juz sie zaczelo to dokonca... Pozdrawiam . i bez urazy dla wszystkich :)

Opublikowano

więc a) temat. wiersz do wszystkich, o tym jacy jesteśmy bee, i jak sie nie lubimy, jak powinniśmy sie zmienić, i bla bla bla. wszystko to już było, każdy wie że jesteśmy źli, nic nowego.

b) metafory godne pożałowania. no aż mi sie smiać chce jak widze takiego kwiatka: 'Nawet jedna łza nie spływa po twej twarzy
na widok cierpiącego ptaka.
Nie odczuwasz już bólu
na widok ludzi znęcających się
nad bezbronnym zwierzątkiem.
To nie obchodzi już serca
nieczułego na wołanie.' to strasznie kiczowate i tandetne! nie da sie zrobić lekcji pisania wierszy, jeśli chodzi o metafory. jeśli nie umiesz dobierać orginalnych i ze smakiem no to cóż, nic sie nie da zrobić.

c) powtarzanie człowieku/ka, ty, itd. do tego używanie słów jak ból, łzy, cierpienie, serce, i reszty słów, które ozdabiają każdy slogan reklamowy. nic nowego, same stare, przetarte sfromuowania.

całość, słowem, jest banalna, infantylna i nijak moim zdaniem nie da sie tego naprawić, bo sam pomysł jest zły. nie odpisałam bo post zobaczyłam dopiero teraz. już sie wytłumaczyłam. taka prawda i rozpracowania błędów satysfakcjonuje?

Opublikowano

Alter Net- ciesze sie ze odpisalas w ten a nie inny sposob :) masz w tym racje .

Opublikowano

Dzięki za rozpiskę, ale szkopuł polega na tym, że:
* kiedy to pisałam, nie zastanawiałam się nad metaforami, bo
* miał to zrozumieć nawet idiota (bez obrazy dla nikogo) i
* co z tego, że wszyscy wiedzą, iż obecnie człowiek jest gatunkiem nie tylko zagrażającym istnieniu innych stworzeń, ale też samemu sobie, skoro i tak nikt żadych wniosków z tego nie wyciąga!! Wiesz, że codziennie w wyniku szkód spowodowanych przez ludzi ginie bezpowrotnie kilkadziesiąt tysięcy (!!!!) gatunków roślin i zwierząt!! Jedna guma do żucia wyrzucona przez jakiegoś nieszanującego Ziemię człowieka jest rozkładana przez 3 lata!!! O to chodziło w tym wierszu, a nie o piękno metafor czy tym podobnych!
Mimo wszystko pozdrawiam!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...