Jesienne współbrzmienie

[lena2_]

Jesteśmy do siebie podobne,
lubimy przeglądać się w brązach.
I w łanach lirycznych wrzosowisk,
za myślą ulotną podążać.

W spojrzeniu nosimy zadumę,
nad światem, w pór drugiej połowie.
A kiedy zanadto pochmurne,
miękniemy, jak kartka pod słowem.

Pragniemy wyzłocić wspomnienia,
po wiośnie i lecie zdyszanym.
Ja w wierszu skrojonym ze wzruszeń,
ty w liściu co spadł rozszeptany.

Z tęsknotą patrzymy w obłoki,
gdzie ptaki się w drogę szykują.
By chciały powracać to trzeba,
pozwolić im teraz odfrunąć.

[TomaszT]

@lena2_

 

To ładny tekst

Dobrze i płynnie się go czyta

Gdy malujesz jesień kolorami.

 

T/

 

[Jacek_Suchowicz]

@lena2_

pięknie - rozrzewniłaś 

 

patrzymy nie tylko w obłoki

do gniazd zaglądamy z rozmysłem

miast piskląt dorosłe osoby

i same pragnące zaistnieć

 

wyfruną by nieba skosztować

swe loty rozliczyć z chmurami

coś stworzyć i coś tam zbudować

powrócić błękitem zziajane 

:)))

[TomaszT]

@Jacek_Suchowicz

@Jacek_Suchowicz

 

A czemu to nie w obłoki

Źródło fantazji szczęśliwch

Ptak nam wystawia granice

On, nasze źródło zadziwień 

 

T/

 

 

[viola arvensis]

@lena2_ prześliczna nostalgia w wierszu. Rymy i styl wiersza - klasa sama w sobie.

Podziwiam !

[TomaszT]

@viola arvensis

 

Chce się go czytać 

Raz i jeszcze raz

Pisz więc i sięgaj

Samych szczytów

gwiazd

 

 

T/

 

 

Edytowane 23 Października przez TomaszT (wyświetl historię edycji)

[viola arvensis]

@TomaszT

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Deonix_]

Ładnie, kolorowo, płynnie, rzewnie, jesiennie i lirycznie.

 

 

Deo

[Adaś Marek]

@lena2_

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odloty to jak pożegnania, nigdy nie wiemy kiedy będzie to ostatnie...i zawsze jest żal żegnać.

 

Wiersz się podoba, zapisuję do ulubionych.

Pozdrawiam Adam

[Alicja_Wysocka]

Prześlicznie!

:)

[andreas]

Bardzo ładnie i rymy cacy.