Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

** Noc

wierszyki

Przez wierszyki
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/232261-noc/

Rekomendowane odpowiedzi

wierszyki

wierszyki

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Noclegownia

 

Zmarszczek się przysiadł,
Rój w ruchomym pędzie,
Nos ma zielarki,
Krzyk niesie łabędzi.

Czoło pokrywa 
Jak kocury w marcu.
Z przyrodą siwą
Mógłby wnuki niańczyć.

Złoży coś, sklei
I wpadnie skądś grosik,
Ale o czułość
Skąd, nigdy nie prosi.

Zmarszczek to krasnal,
Apsik potężnieje,
By z łykiem strawy
Warstwy czasu ścielić.




Zagadał do Zmarszczka
Guma, co beznożny.
Zdejmij sam frasunek,
By wciągnąć do spodni.

Z ostatnim imieniem,
które zapamiętam,

gdy w studnię wieczności
spokojem się wmodlę.

Za włamy i grzechy
I dowcip do deski,
Odszedł tak jak każdy
nieświęty niebieski.

 

 

 

Edytowane przez agfka
Czas (wyświetl historię edycji)
5
piąteprzezdziesiąte

piąteprzezdziesiąte

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

piąte przez dziesiąte

należy do Kornela Makuszyńskiego i  idealnie pasuje do mnie, więc nie może być ½, połówka albo inaczej:

 

Przeto ten tytuł powiada: będę mówił o wszystkim, co mi ślina na język przyniesie, co mi tylko strzeli do łba, o czem ptak zaśpiewa, - wszystko jedno o czem, więc i o piątem i o dziesiątem; będę mówił bez troski, z powagą starego recydywisty, z serdeczną otwartością dziecka."

 

Pozdrawiam.

1
dgghj

dgghj

Opublikowano
Opublikowano

@agfka

Pierwsza część cała to literatura absolutna, przez podobieństwo do muzyki absolutnej, nie tylko akustycznie ale i lexykalnie. Ja czytam bez pojęcia o czym, gdyby nie tytuł. Tak pisał TYLKO Peiper kiedyś, a ostatnio VaruVaeri przez chwilę i Unikat zanim nie zniknęli. Uznani pisarze piszą OCZYWIŚCIE gorzej od nas, bo inaczej nie miałby kto ich uznać: ilu decydentów ma smak abstraxyjny? Jakość literatury jest dość wymierna potencjalnie, a ja obiecywałem sobie się nie mądrzyć, i masz... A i tu jest ilustracja że nie sylaby akcentowane budują rytm wcale w polskim, ale to kiedyś szerzej osobno (zobaczę co piszą tęgie głowy najpierw), ogromna frajda Twój text dla takiego odbiorcy jak ja jestem.

 

1
wierszyki

wierszyki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj Kocie drogi a to Ty jesteś :)))

Jaki ten świat mały, tylko nicków wiele.

Pięknie komentujesz jak nikt inny, szczerze, choćbym chciała nie potrafię.

Ten tekst napisałam po przejściu kryzysu i jest jaki jest.

 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez agfka
. (wyświetl historię edycji)
dgghj

dgghj

Opublikowano
Opublikowano

@agfka

Ty chyba nie zdajesz sobie sprawy z tego co przez Ciebie przemawia, a raczej prześwieca. Kiedyś pisałaś mi dlaczego piszesz – no i właśnie pewnie temu. Gdyby zdanie poetyckie nie było cudem, czyli nie zawierało tajemnicy niewytłumaczalnej, nie kochalibyśmy jej. I tak dalej. 

Kryzys w noclegowni? Extra, jak można nigdy nie być na ulicy, w więzieniu albo u czubków?

:D

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/232261-noc/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • leo
      Tu były smoki

      Przez leo · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • Brevkbevt
      Zasięg 2

      Przez Brevkbevt · Opublikowano

      @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kamil Olszówka
      Odmówiono Im minuty ciszy...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • Gosława
      Lana

      Przez Gosława · Opublikowano

      muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Gosława
      Nie jestem super

      Przez Gosława · Opublikowano

      Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...