Zgłoś

Twoje zgłoszenie
Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

× Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

× Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

× Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

× Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

Wstaw grafikę z URL
×

Komputer

Tablet

Smartfon
Potwierdź, że jesteś człowiekiem

Ostatnio w Warsztacie
- Waldemar_Talar_Talar 17 292
  
  Opublikowano 20 minut temu
  
  Nie bać się ostatniego zamknięcia drzwi
  
  nie potrzeba znajomości
  
  by spotkać śmierć
  
  wystarczy zwykłe życie
  
  by pewność mieć
  
  że ona to nie podróbka że
  
  warto ją pod ręką mieć
  
  w razie gdy zajdzie
  
  taka konieczność
  
  nie potrzeba znajomości
  
  by w życiu sobą bywać
  
  wystarczy samozaparcie
  
  dumnym z tego być
  
  iść obok śmierci być jej
  
  wiernym nie bać się
  
  ostatniego zamknięcia
  
  mijanych drzwi
  - Zgłoś
  0

Zarejestruj się. To bardzo proste!

Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
- Zaloguj się
- lub
- Zarejestruj się
Ostatnie komentarze
- Ojciec
  
  Przez Berenika97 · Opublikowano 4 minuty temu
  
  @huzarc To pytanie na końcu – "Kim... mogłem zostać z taką metryką?" – jest świetne, bo nie oskarża ani nie użala się. Ono po prostu pyta. I to pytanie zostaje w powietrzu jak nierozładowane napięcie.
- Pamięć
  
  Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano 7 minut temu
  
  Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
  Tak właśnie jest, nauczyć się na pamięć, a nie poczuć… A czy można w ogóle nauczyć się prawdziwego czucia?
- Bliskość lasu…
  
  Przez Berenika97 · Opublikowano 10 minut temu
  
  @KOBIETA Lubię w poezji tę przestrzeń, gdzie granica między snem a rzeczywistością się rozmywa. "Zamszowe wspomnienie mchu kruszy moje rzęsy" – to cudownie zmysłowe. Mech staje się wspomnieniem, a wspomnienie – fizycznym dotykiem. Piękny wiersz!
- Gdzie Gaśnie Dziecięcy Śmiech.
  
  Przez Wiesław J.K. · Opublikowano 11 minut temu
  
  Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
  @Migrena Ja dziękuję Ci za poezję, która dotyka sedna spraw chorej ludzkości, drogi poeto.:)
- Lód
  
  Przez JuzDawnoUmarlem · Opublikowano 11 minut temu
  
  Trzask drzwi. Echo roznoszące się po moim umyśle Odbija się od postawionych przeze mnie ścian, Wraca do mnie jak cień w dnie pustej szklanki po whisky, Do której mogę włożyć swe serce i wypić raz jeszcze schłodzone.