Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dziś moją drogę mrok ogarnia

latarnie marzeń słabo święcą

ale wciąż wierzę w dobrą karmę

która pomoże dojść do celu

 

przecież nie zawsze świeci słońce

czasami ścieżka jest pod górę

i słony pot zalewa skronie

dobrze wiedziałem że to trudne

 

rozsądek szepcze nie dasz rady

 ja takich uwag już nie słyszę

wiem że niektórym się udaje

dojść inną drogą

nie jak wszyscy

Opublikowano

@Marek.zak1

 

Albo góra albo dół, nigdy - środek (środkiem jest łatwo manipulować), naprawdę, panie Marku - będąc po środku - pańskie życie zostanie podzielone na dożywotnie raty, słowem: będę od pana brać co zechcą, a na końcu...

 

- Panie Marku, zsumuj wszystko i zapłać natychmiast!

 

Z dwudziestu groszy będzie pan musiał zapłacić dwadzieścia tysięcy groszy, oni naprawdę uważają, iż matematyka jako nauka ścisła jest królową nauk, nieprawda, matematyka jest kurwą nauk - mówiąc dosadnie - po wojskowemu (z góry uprzedzam: nie łamię regulaminu - proszę samemu sprawdzić), kończąc: królową nauk jest filozofia jako mądra wiedza.

 

Łukasz Jasiński 

Opublikowano (edytowane)

albo są rymy albo ni ma ni pies ni wydra

bo pomysł jest i to dość ciekawy zadatek na dobry wiersz

 

ja zawsze chadzam swoją drogą

albo ścieżkami mi znanymi

czasem jest trudno iść nie mogę

więc robię sobie odpoczynek

 

i dalej idę w samotności

bo wiem że drogi te są dla mnie

uczą pokory dają w kość mi

wiodą w przestrzenie niepoznane

:))

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Andrzej_Wojnowski

 

Nieprawda, tak jest na całym świecie: są trzy pokolenia młode, średnie i stare, a najmocniej dostaje - średnie - z dwóch stron - od młodego i starego pokolenia, zresztą: należy ich ignorować lub wykorzystać plotki na własną korzyść, dajmy przykład: Donald Tusk uparł się na Roberta Bąkiewicza w sprawie Marszu Niepodległości, tym samym: zrobił mu reklamę, zamiast: 600 000 uczestników - będzie 800 000 uczestników, często efekt jest odwrotny od zamierzonego celu.

 

Łukasz Jasiński 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 
    • Świetny tekst Alu.   Pozdrawiam.
    • Przyznam szczerze, zawsze miałem z tym problem. To znaczy z pisaniem listów... Był taki czas, że było bardzo miło dostać list. Niestety przeważnie na list wypadało odpowiedzieć i tu, chociaż może trudno w to uwierzyć, często pojawiał się u mnie problem z kreatywnością. Dzisiaj, jak czytam niektóre własne listy, to nie wiem czy śmiać się, czy płakać. A wiersz fajny.   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...