Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Łzy szczęścia płyną po policzku
I nie chcę słuchac o rozstaniu
Kiedy przyjdzie świt
Widzę Ciebie w pierwszym otwarciu oczu,
Stoisz obok I uśmiechasz się,
Tak pieknie i naturalnie
Jak może śmiać się kobieta
Która Kocha i chce być Kochana
Kocham Cię

Opublikowano

przyszla Wiosna z usmiechem szerokim
i przyszlas Ty z uczuciem glebokim
nikt nie wiedzial dokladnie o tym
ze serca Nasze , slonce zamieni w pyl zloty

nie wiem dlaczego pisze te rymy
( moze nie rymy lecz bazgraniny )
ale gdy mowisz, ze lubisz wiersze,
ja staram sie pisac te slowa pierwsze

slowa milosci i uwielbienia
dla Ciebie calej sa do spelnienia.
a spelnic bym chcial wszystko dla Ciebie
nie zostawiajac wiele dla siebie

chce cie calowac, piescic, tarmosic
i w swych ramionach w gore unosic
az pod niebiosa, az w szczyt zenicie
bys mogla przezyc milosc na szczycie

Opublikowano

oj tak... lepiej nie pisac pod wpływem nagłego przypływu uczuć... bo wtedy wszystko wydaje sie tak proste i oczywiste (co widac na załączonym wierszu).

Podoba mi się natomiast stwierdzenie -"po prostu się zakochałem" :D

Pozdrawiam, wpędzana w wiosenno-letnią depresję, Ania

Opublikowano

o milosci wogole nie powinno sie pisac - jest zbyt banalna i nie ma co napisac - oczywiscie mowa o pisaniu pod wplywem uczucia; gdy juz sie urwie - mozna poszukac ciekawszego podejscia; aczkolwiek zawsze uwazalem ze najprostrza forma jest jak najmocniej adekwatna do wierszy o kochaniu etc.

sam wiersz raczej zwykly - gdy wziac pod uwage fakt, ze pod wplywem uczucia - milosci; chyba kazdy tak juz napisal - gdy kochal :]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
    • @Marek.zak1 Bo w nich pisze się głównie o czynach, taka reminiscencja romantycznocentryzmu w opisywaniu historii, połączenia moralnego i pedagogicznego w ich przesłania, a nie o procesach, „technologii codzienności” - tak to był to ujął.
    • Czy pisać wiersze? Na łąkę wszechświata wybiegać? Zrywać śpiące gruszki i wiśnie? Wierzchem chmur jechać jak na wschodzącym słońcu? Duszę rozświetlać nadzieją?   Czy pisać? Na tęczy zawisnąć znienacka? Uszczypnąć los w nos? Potargać szczęście za włosy?   Czy wbiec schodami do nieba skacząc z mostu tonącego w kwiatach?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...