Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przyszłaś , gdy się nie spodziewałem,
Przyszłaś, gdy nadziei nie miałem,
Przyszłaś do mnie, tak niespodzianie,
Przyszłaś, gdy cichło moje wołanie.

Przyszłaś taka cicha i skromna,
Twe oczy mówiły jak jesteś samotna,
Twe oczy po pustych drogach błądziły,
Po drogach na których me oczy były.

A gdy się nasze oczy spotkały,
To rozstać się już wcale nie chciały,
I dalej razem, już roześmiane,
Do wszystkich wołały, że nie są same.

Widziałem Cię przedtem już tyle razy,
Przyglądałem się nieraz Twojej twarzy,
Patrzyłem, niczego nie dostrzegałem,
Na oczach dziwną opaskę miałem.

I nagle, teraz, po tylu dniach,
Zrozumiałem, że o Tobie marzyłem w snach,
Dlaczego wcześniej tego nie widziałem,
Ach, gdzież ja przedtem swoje oczy miałem.

Jak dobrze, że Ciebie znalazłem
I tajemnicę szczęścia odgadłem,
Bo ono znajduje się obok nas,
Nie znajdzie go ten, co szuka wśród gwiazd.

 

@Falkone ttps://youtu.be/zkHN3SqlS5o?si=FP9NdQun5YvUi-mK

Edytowane przez Falkone (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Falkone

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przychodzi tak niespodzianie

I nawet nie wiesz, że jest,

Z tyłu za Tobą stanie

Cierpliwa, odporna na stres.

 

Więc czujni bądźmy codziennie

Na każde objawy miłości

Ona nas szuka codziennie

I chciałaby w duszy zagościć

 

Ładny wiersz i wykonanie z gitarą.

Pozdrawiam

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Whisper of loves rain Ten wiersz to potężny, mroczny manifest, który łączy w sobie współczesną krytykę społeczną z estetyką słowiańskiego folkloru. Wykorzystuje pan formę poetyckiej klątwy lub proroctwa, aby dokonać surowego sądu moralnego nad rządzącymi elitami. Sprawiedliwość, której nie można znaleźć w skorumpowanym systemie, nadejdzie z samej natury i dawnych wierzeń. To wizja świata, w którym "prawda jak żar" w końcu wypali kłamstwo, a powrót do korzeni (Słowiański Duch) jest jedynym ratunkiem przed moralnym upadkiem cywilizacji pieniądza.  
    • Ja - dane: - modem - e... - domena - daj       Ala, bo ruter... kret u robala.   E, Julu - mysz symuluje.   A klawiatura: paru ta i walka.   Luizana, Prot - ino monitor pana Ziul.   Sieć u rybaka, jak aby ruć/eis.   A te szyny z seta.   Aktualizuj juzi l. autka.   I zaprogramowali, i lawom argo pazi.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie trać czasu na manowce, patrz jaka Viola zdolna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 O to też. Jest jakiś dajmy na to artysta. Ale nie tylko artysta, ale to forum poetyckie więc rozmawiajmy o artystach. I on zmęczony znika z rynku. Albo coś się wydarzyło. Albo przeróżne rzeczy. I wystarczy tylko popatrzeć jak ciężko jest wrócić. I to chociażby do dawnej dyspozycji, nie mówiąc już o przekraczaniu dawnych perspektyw. W moim przekonaniu zdecydowanie za mało doceniamy to co ktoś dawniej uczynił, przy jednoczesnym nadmiarze oczekiwań w stosunku do jutra i pojutrze. Jesteśmy mistrzami, ale głównie w kultywowaniu złej pamięci. Komuś to najbardziej lubimy wypominać wcześniejsze upadki, a nie zwycięstwa. I Ty akurat Bereniko 97 uważaj na to, bo ja też muszę uważać.  
    • @viola arvensis a co w nim niedorzecznego:)?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...