Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

43.1 43.2


Rekomendowane odpowiedzi

Koła naszych zębatek się toczą

Ocierając się o siebie, pomrukują

Lecz ani rozjechać

Ani zaskoczyć

Wciąż jednak nie mogą

 

Grawitacja ściąga nas

 

Nagie miecze przeznaczenia

Tną serce na wskroś

Czy tylko po to

By odrzucić na bezdroża

Samotnych chwil

 

Jaki to ma ukryty sens

 

Serce naiwne

Rozumu bezsilnego

Argumentów nie słucha

Swoje wie, swoje chce

Niby w smutku skomli

 

Że to silniejsze ode mnie

 

Jednak w istocie słodyczy miłości

Nawet tej niespełnionej

Wyzbyć się nie chce

Bo musiałoby odrzucić

Istotę człowieczeństwa

 

Tyle bym chciała powiedzieć

 

Słowa jednak grzęzną wstrzymane

Jakby miały moc niszczenia

Tej nieuchwytnej nici

Która nas swym ściegiem czasu

Koło siebie trzyma

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...