Panienka Jagienka w Krakowie,
w Sobótki, wianek na głowie
nosiła.
Straciła.
I cała to już jest opowieść.
Albo:
Panienka Jagienka w Krakowie,
w Sobótki, wianek na głowie
nosiła.
Straciła.
I znów się nikt o tym nie dowie.
:D
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Panienka Jagienka w Krakowie,
w Sobótki, wianek na głowie
nosiła.
Straciła.
I cała to już jest opowieść.
Panienka Jagienka w Krakowie,
w Sobótki, wianek na głowie
nosiła.
Straciła.
I znów się nikt o tym nie dowie.
:D
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Yavanna 151
Koła naszych zębatek się toczą
Ocierając się o siebie, pomrukują
Lecz ani rozjechać
Ani zaskoczyć
Wciąż jednak nie mogą
Grawitacja ściąga nas
Nagie miecze przeznaczenia
Tną serce na wskroś
Czy tylko po to
By odrzucić na bezdroża
Samotnych chwil
Jaki to ma ukryty sens
Serce naiwne
Rozumu bezsilnego
Argumentów nie słucha
Swoje wie, swoje chce
Niby w smutku skomli
Że to silniejsze ode mnie
Jednak w istocie słodyczy miłości
Nawet tej niespełnionej
Wyzbyć się nie chce
Bo musiałoby odrzucić
Istotę człowieczeństwa
Tyle bym chciała powiedzieć
Słowa jednak grzęzną wstrzymane
Jakby miały moc niszczenia
Tej nieuchwytnej nici
Która nas swym ściegiem czasu
Koło siebie trzyma
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 33 odpowiedzi
- 581 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 537 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 260 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 344 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 263 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
być podzielony naród przestaje bo nowa władza umie zjednoczyć tak dba o Polskę popalić daje otwiera biegiem zamknięte oczy :) -
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
to przez te grona ją zauważył jędrne dojrzałe wiążące oczy zaraz zapragnął o niej pomarzyć czarując słowem także zaskoczyć może się złowi na te westchnienia wczesnojesienne co nic nie zmienią po uniesieniach do zapomnienia była minęła piękna przyjemność :) -
Przez Yavanna · Opublikowano
Koła naszych zębatek się toczą Ocierając się o siebie, pomrukują Lecz ani rozjechać Ani zaskoczyć Wciąż jednak nie mogą Grawitacja ściąga nas Nagie miecze przeznaczenia Tną serce na wskroś Czy tylko po to By odrzucić na bezdroża Samotnych chwil Jaki to ma ukryty sens Serce naiwne Rozumu bezsilnego Argumentów nie słucha Swoje wie, swoje chce Niby w smutku skomli Że to silniejsze ode mnie Jednak w istocie słodyczy miłości Nawet tej niespełnionej Wyzbyć się nie chce Bo musiałoby odrzucić Istotę człowieczeństwa Tyle bym chciała powiedzieć Słowa jednak grzęzną wstrzymane Jakby miały moc niszczenia Tej nieuchwytnej nici Która nas swym ściegiem czasu Koło siebie trzyma -
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
@Sylwester_Lasota właśnie a powinno być w domu wśród swoich tak jak dążymy aby porody były rodzinne witamy maleństwo tutaj i żegnamy bliskich - niech odchodzą otoczeni naszą miłością Pozdrawiam @hauser nic w tym osobistego nie ma zwłaszcza w szpitalu - i następny proszę
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne